Ποτέ δεν πίστεψα

[γιωργος ιακωβου]

Ποτέ δεν πίστεψα ποσο θα
μου κόστιζε η μοναξιά
το πέπλο της νύχτας σαν με σκεπαζη
σκιές στους τοίχους,χορευουν
τις θύμισης την μορφή σου αναπολώ

ποτέ δεν πίστεψα ποσο θα έλειπες
οι νύχτες μου το διατράνωσαν πικρά
τώρα τραβώ τις λύτρωσης το πέπλο
τις εικόνες προσπαθώ να αγγίξω

ποσο λάθος πήγαν ολα
ποσο έχασαν όλα το νόημά τους
όλα ένα σκοτεινό πέπλο
έγιναν
και εγώ βασανιστικά κοιτώ

[Nefeli riga]

Η  Μοναξιά, οταν  δεν είναι επιλογή μας  είναι απελπισία, κοστίζει, και φόρες φορες δεν παλεύεται, ετσι όπως πολλή ωραια την περιέγραψες στο ποίημα σου. Αυτες και αν ειναι μοναξιές...

Η επιλεκτική  εχει την χάρη της.

Δίνει το χρόνο να μιλήσεις με τον ευτόν σου να κοιτάξεις μέσα σου...και  να διόρθωσης πολλά.