ΚΟΙΝΟ ΓΗΙΝΩΝ

 

Κοινό γήινων, κοινή κληρονομιά η πορεία. Kοινοπραξία επίγειων θνητών θεών. Για το εμπρός. Να ξέρεται τίτλοι ιδιοκτησίας δεν αλλάζουν καθώς τέτοιοι δεν υπάρχουν. Ταυτότητες όμως υπάρχουν. Λοιπόν, από πού κι ως πού όλα τούτα περί δικά σου ή δικά σας; Στο κάτω-κάτω, τι τα θέλετε αυτά για δικά σας εσείς; Κοινόχρηστα είναι τα δημιουργήματα αλλά με ταυτότητα. Ή μήπως δεν το γνωρίζετε; Βαριά είναι να τα κουβαλάς όλα τούτα μέσα από κακουχίες, και δύσβατα ορμάνια, ανά τους αιώνες.  

 

Υψίστη τιμή  για τα έθνη να μας προσφέρουν τα δικά τους πάρα να διεκδικούν τα ξένα ως δικά τους. Αχρείαστα το κάνετε, αφού σας τα δίνουμε, και πρέπει να τα δίνουμε. Πάρτε λοιπόν, όμως με τον καθώς πρέπει τρόπο. Υπάρχει και μια διαδικασία. Όχι όμως ηθικοί κρετινισμοί. Έχετε το δικαίωμα να παίρνετε, χωρίς λεηλασία, ελεύθερα κι όχι βέβηλα, από τα δικά μας όπως και μείς από τα δικά σας. Κι όχι στο σφετερισμό που είναι κι η μεγίστη των ύβρεων. Τα δικά μας ποτέ δεν θα μπορούσαν να νοηθούν ως δικά σας, καθώς τέτοια που είναι, για σας δύσπεπτα κι αχώνευτα, πιο πολύ ζημιά σας προκαλούν και το περίγελο.

 

Δικά σας τούτα δω; Αυτό δε γίνεται διότι μέσα κει βαθιά σε όλα τούτα είμαστε μέσα εμείς, το εδώ μας, το εγώ μας, το είναι μας, η μαγιά μας. Είναι κει μέσα κι όλο μας το σόι, και οι θεοί μας μέσα κει και το βιός μας το άυλο, το μαγικό, το δέος της πορείας μας! Δεν ξεχνώ και τα άλλοθι της φυλής μου που ‘ναι κει μέσα καθώς κι άλλα τέτοια, άχρηστα και παρακατιανά κι άσοφα. Μα πάνω από όλα, μέσα κει είναι η μαγιά που φτιάχνεται το προζύμι. Αυτής της μαγιάς η συνταγή δεν μπορεί να δοθεί. Κανένα έθνος δεν πρέπει, δεν μπορεί τη συνταγή τη δικιά του να τη δώσει ή να τη χάσει διότι θα αφανισθεί στη καταχνιά της ανυπαρξίας. Στο κάτω-κάτω της γραφής, αυτή μέσα στα γονίδια της ιδιοσυγκρασίας του κάθε λαού μονό υπάρχει.

 

Πως δε το ξέρουμε, πασιφαές είναι. Το μαρτυρούν τα μνημεία μας, τα γραπτά και τα κτιστά. Και τα ονόματα μας, από την Αρκτική ως την Ανταρκτική και απ’ κει πιο πέρα ως τον Αποσπερίτη και την Ανδρομέδα και …….. παραπέρα. Και τα κτίσματα μας το συντηρούν είτε αυτά είναι όρθια είτε χαλάσματα. Μύρια έπονται από τις γνώσεις της διαδικασίας, και της θυσίας, και τα έπη τα διαιωνίζουν. Οι πλείστοι λαοί τα εκτιμούν. Και αυτοί με τη σειρά τους άλλα τόσα για εμάς όλους έφτιαξαν και φτιάχνουν.

 

Αυτό πάει να πει άνθρωπος, μέγας, κι άξια περηφάνιας τα έργα του, μνημεία Θεού γνώσης . Και σεις που δεν θέλετε να φτιάχνεται πάρα μονό να σφετερίζεστε αυτά των άλλων, έκτος του ότι βεβηλώνεται το «μέσα» του ανθρώπου το ιερό, πενιχροποιήτε και τα δικά σας τα έθνη και τις θρησκείες σας, κι όλους εμάς τους υπόλοιπους χολώνεται. Και κάτι άλλο ακόμη, οι φτηνές απομιμήσεις δεν έχουν ούτε σάρκα ούτε πνεύμα ούτε και στο χρόνο αντέχουν. Βέβηλοι λοιπόν οι άνθρωποι δε πρέπει να καταντήσουμε κι ας παραμείνουμε ταπεινοί. Κι η ταπεινοφροσύνη μείζων αρετή.

 

Ποιός ο σκοπός για όλα αυτά που στα κρυφά βρίσκονται στοιβαγμένα μέσα στα πνευματικά μπουντρούμια, δηλαδή σε κρυφά μουσεία, σε δύσβατα, κερβεροφύλαχτα μοναστήρια, σε μυστικά υπόγεια αρχείων, σε άδυτα ναών, σε απαγορευμένες βιβλιοθήκες και σε ιδιωτικές συλλογές κλοπιμαίων, σε κρατικά εργαστήρια παραποίησης και εμπορικής εκμετάλλευσης; Και ποιος ο σκοπός των χειρίστων πεπραγμένων, οι κατά καιρούς λεηλασίες, οι ολικές καταστροφές, οι πυρπολήσεις και το κάψιμο  μνημείων τέχνης και βιβλίων, οι αλλαγές τοπωνύμιων; Ίσως η αλλοίωση της αλήθειας, σίγουρα όμως η απόπειρα κλοπής της συνταγής της μαγιάς σου.

 

Το μέγα πρόσταγμα λοιπόν αυτό είναι στο κάθε έθνος. Φτιάξε δικό σου προζύμι και τη συνταγή της μαγιάς να τη σφιχτοφυλάς. Τότε θα μπορείς να φτιάνεις σοφία και γνώση, κι εμάς τους λοιπούς να μπολιάζεις, μη το ξεχνάς το μπόλιασμα!

 

Κατευόδιο σε σας καλοί μας γήινοι βροτοί θεοί, το ταξίδι σας ιερό. Σεις που τα φτιάνεται, φεύγετε ελεύθεροι πια από τα δεσμά σας. Το πνεύμα σας μπαίνει μέσα στη μαγιά όλων μας. Ζει κει μέσα παντοτινά, θρεπτικό της γνώσης, έτσι για να μη τη κρατάμε τη γνώση ατροφική. Τούτο κανενός έθνους ο Θεός δε το θέλει. 

                                                                                                                    

νδρέας Παλαιόσοφος

Προβολές: 39

Σχόλιο από τον/την Ανδρέας Παλαιόσοφος στις 9 Σεπτέμβριος 2015 στις 7:15

δεν θα λεγα ότι κινδυνεύει η πολιτιστική μας κληρονομιά. πιο πολύ κινδυνεύει η πολιτισμική μας ταυτότητα αν αναλογισθεί κανείς τον ανεξέλεγκτο σφετερισμό και την παθητική μας ανέχεια. μη παρεξηγηθούμε όμως, αυτό ισχύει για πολλά έθνη του πλανήτη γη. 

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services