Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Στων Βρυξελών τ' αλώνια

Στων Βρυξελλών τ’ αλώνια

Εκεί κοντά στο Βατερλό, που ο μέγας Ναπολέων
κάθε ελπίδα έχασε κι ας πάλεψε σαν λέων,
οι Διγενείς του έθνους μας ενάντια στα μνημόνια
άνισο αγώνα έδωσαν στων Βρυξελλών τ’ αλώνια.

Βαδίσανε αγραβάτωτοι, ξεκούμπωτοι στη μάχη
ενάντια στους Σόιμπλε, με άδειο στομάχι
και με πολεμοφόδια το ύφος και τις λέξεις˙
όπλα πολύ αδύνατα για να μπορείς ν’ αντέξεις
της πείνας τον εκβιασμό που κράταγαν οι άλλοι
και σαν τα πάντσερ όρμησαν με μάνητα μεγάλη.
Έτσι …
ο Γιάνης κι ο Αλέξης μας στα μαρμαρένια αλώνια
εχάσανε τα όπλα τους μαζί και παντελόνια ˙
σαν ήρωες εμαχέσαντο που θα λεγε ο Ζουράρις
όμως δεν ήτανε θεοί μηδέ καπετάν- Άρης ˙
μόλις που τα κατάφεραν σώβρακα να κρατήσουν
και την τιμή τους γλίτωσαν να μην τους ξεφτιλίσουν.
(Οι άλλοι τα κατέβαζαν προτού τους το ζητήσουν
και σκύβανε εθελόδουλοι για να τους αγαπήσουν
και να εισπράξουν αμοιβή απ’ το δικό μας πόνο
που για βιασμό μας έδιναν απ’ τη βουλή με νόμο).
Πάλι καλά.
Κέρδισαν το δικαίωμα να έχουν λίγο χρόνο
να μας το φέρουν απαλά δίχως μεγάλο πόνο,
το πρόγραμμα των δανειστών σα να ‘τανε δικό μας
αφού μας ξεγελάσουνε γαμώ το κέρατό μας.

Μα… μέσα στη λυκοφωλιά τι άλλο πια να κάνεις
εάν δεν είσαι έτοιμος όλη να την ξεκάνεις
και να αρχίσεις απ’ αρχής να χτίσεις νέο κόσμο
μ’ αγάπη αδελφότητα βασιλικό και δυόσμο;

                                     Τρίτη 24 του Κουτσοφλέβαρου 2015
                                                           ΧρΙστοΣ

Υστ. Να μην ξεχάσω ˙     και τις γραβάτες κράτησαν

αφού δεν τις εφόρεσαν

μην τους τις πάρουνε κι αυτές

   τους τις κάνουνε θηλιές. και τις γραβάτες κράτησαν
                          αφού δεν τις εφόρεσαν
                          μην τους τις πάρουνε κι αυτές
                          ή τους τις κάνουνε θηλιές.