Καθρέφτες μου θλιμμένοι, που ζείτε απ’ τη ζωή μου

χείμαρρος η ανάσα μου ρυάκι η πνοή σας

αντιλαλεί το γέλιο μου στην άλαλη σιωπή σας.

Φιγούρες άγνωστες, παίρνουν το χρόνο σας μαζί τους

η στάση σας αγάλματα θυμίζει ρημαγμένα

και χρώμα απ’ τα μάτια τους ζητάτε πονεμένα.

Άμμος και φλόγα είσαστε, εμείς νερό και χώμα

ποιό πνεύμα έπλασε εσάς που το καλό σας θέλει;

γυαλιά κατάρας δώστε του σπασμένα όλο μέλι.

Προβολές: 50

Σχόλιο από τον/την Δημήτριος Δημητρίου στις 7 Οκτώβριος 2014 στις 15:00

εξαιρετικό 

Σχόλιο από τον/την Δημήτριος Γκόγκας στις 9 Οκτώβριος 2014 στις 10:09

!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 23 Οκτώβριος 2014 στις 17:03

Πολυ ωραιο!!!

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services