ἀπὸ ΚΛΙΝΟΣΟΦΙΣΤΗ,  Σάβ.  14 Ἰουν, 2014 7:20 am

Νὰ ἤμουν τώρα Ἀρχαῖος Ἕλληνας...- καὶ τί στὸν κόσμον ὅλο,
ποὺ δὲν θ' ἀναγκαζόμουν νἄγραφα τὸ ποιητικὸν ἔργον αὐτό
- ἀναρωτιέμαι κι' ἄν οἱ θεοί μ' ἀφήνανε ποτὲ ν' ἀναπαυτῶ.
Σαφῶς δὲν θἆχε, τότε, πέρασιν τοσούτῳ σπινθηροβόλο
πνεῦμα ποιητικὸν - μὴν ἀκούγω γι' Ἀριστοφάνη κι' ἀηδίες!
Δυόμισυ χιλιάδες ἔτη δὲν πήγανε χαμένα - κι' εὐτυχῶς!...
Οὔτε ζούσανε τότε, δημοκρατικῶς, τοιαῦτες τραγωδίες
ποὺ νὰ λὲς: - Ζήτωσαν οἱ Ναζῆδες!... - ὤχ! μοῦ ξέφυγεν δυστυχῶς
κι' ὅπερ, ἄχ, μόλις τώρα εἶπα
οὐκ ἔστιν, θαρρῶ, παρλαπίπα!
Ἀλλ' ἄν θέτε πίσω, λόγια τέτοια, νὰ πάρω,
δὲν τὰ παίρνω, κερατάδες, καὶ σᾶς σνομπάρω.
~~

πρὸς Ἕλληναν πρωθυπουργὸν, ἐρώτησίς τις σεμνή·

στοὺς ὄρχεις του μὴ μ' ἐγγράψει - πλὴν κι' ἄν ἔχει καὶ "μ'νί".

Γεννήθηκες κρυόκωλος ἤ μήπως ἔγινες μετά;

Χέσε Σόιμπλε καὶ Μέρκελ κι' ἀπάντησέ μου θαρρετά:

πρὶν γίνεις πρωθυπουργὸς (Ἑλλήνων τε κι' Ἀλλοδαπῶν)

ἐξετέθης σὲ βροχὲς, κομματικῶν καὶ ἄλλων, φαπῶν

κι' ἀπὸ τὶς τόσες ποὔφαγες, ἐδῶ κι' ἐκεῖ, σφαλιάρες

μᾶς θὲς, σὰν λαό, σὰν καὶ σένα, Χέστηδες καὶ Τσιρλιάρες;

Μᾶς τἄκοψες ὅλα: μισθοὺς, συντάξεις καὶ φαγητό·

ψάχνοντας γιατροὺς, λαχανιάζομεν στὸ κυνηγητό.

Ἐσένα δὲν ψηφίσαμε, μὰ, νά: σὺ μᾶς κυβερνᾶς!

Τὶς τσέπες μας αἰσχρὰ ληστεύεις, τίς Τράπεζες κερνᾶς·

κι' ὅλο γι' ἀνάπτυξη, δὲ λέω, ναί, τὸ βλέπω,  πασχίζεις!

(Πουθενὰ, μὴ δεῖς Μνημόνια, ...σὰν κώλους τὰ ξεσκίζεις).

Παρ' ὅλ' αὐτὰ δὲν σ' ἔχω ψηφίσει... - κι' οὔτε νομίζω·

καθὼς, βλέποντας κι' ἀκούγοντάς σε, κακοφορμίζω.

Μά, ποῦ θὰ πάει τὸ πρᾶγμα μὲ σένα, πρωθυπουργέ μου;

Ἕλλην κατὰ τῶν Ἕλλήνων κι' ἄρχων κλεφτοπολέμου;

Γιατί, βρέ, δὲν παρατᾶς τὸ ρημάδι τὸ γκουβέρνο;

Μήπως ἄγαρμπα σοῦ τὰ λέγω καὶ χωριατοφέρνω;

Μήπως, μὲ χάρη, νὰ σ' τὰ πῶ σ' ἄλλη γλώσσα, - γαλλικά;

- Va te faire foutre (ἄντε γά--σου), νὰ ρίξω βεγγαλικά.

Ἀλλ' ὄχι, μὲ τὸ μπαρντόν, συγχώρεσέ με καὶ σιωπῶ.

Σάτιρα πῆγα νὰ γράψω, πῆρα κάπως ἀγριωπό

δίχως κἄν νὰ τὸ καταλάβω, στὺλ στὸ σύγγραμμά μου!

Μετανιώνω κι' ὁρκίζομαι - νὰ μὴ βρῶ τὴ μαμά μου,

στὸν Ἄλλο Κόσμο ποὺ, νηστικὸς, προσεχῶς θὰ πάγω

- ζιζάνια κατὰ τῶν Ἀξίων, λάικ Γιού, δὲν παρεισάγω.

Νέξτ τάιμ, θὰ τὸ δεῖς, π' ὁλοφάνερα θὰ σὲ ψηφίσω·

τὴν καρδιακήν μου προσβολὴν, ὡς ἀνήρ, θ' ἀψηφήσω.

Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.

Ἀφιερωμένο στὸν γυιό μου,
τὸν Σπύρο,
ποὺ σήμερα ἔχει τὰ γενέθλιά του.

Προβολές: 81

Σχόλιο από τον/την Nefeli riga στις 14 Ιούνιος 2014 στις 15:00

Χρόνια του Πολλά! Να τον χαίρεσαι.

Και αλλα τοσα να εγραφες παλι λιγο θα του ήταν.. Το απόλαυσα.!!!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 15 Ιούνιος 2014 στις 18:39

Χρονια του πολλα και καλα!!!

Παντα ετσι να καυτηριαζεις την επικαιροτητα ποιητικα και χιουμοριστικα!!!!

Σχόλιο από τον/την Δημήτριος Γκόγκας στις 22 Ιούνιος 2014 στις 21:25

!!! χΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services