Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Άφιλος-Φίλος... (το μαύρο του μίσους)

Σκύψε φίλε μου

μοιράσου δίπλα μου ετούτη τη σκιά

εδώ...κάτω από το βράχο

απάνεμα είναι...δεν θα βραχείς

κάθισε δίπλα μου

τα χέρια σου θα είναι η μόνη συντροφιά

για αυτό τυλίξου με αυτά...μοιάζουν με αγκαλιά...θα δεις!

Κάθισε φίλε μου...αγναντευτής

μέσα στο θόλωμα της υγρής βαμβακερής συννεφιάς

βάψε το δάκρυ σου στο γκρίζο της παραίτησης

αυτή που θέριεψε όταν μαρμάρωσε η απαίτηση

κάθισε δίπλα μου

τα χέρια σου θα είναι η μονή συντροφιά

για αυτό τυλιγόμουν με αυτά...μοιάζουν με αγκαλιά...θα δεις!

Σκάψε κάλε μου φίλε

εδώ κάτω από το βράχο της σκιάς

τα μάτια υγρά σαν σύννεφα της ερημιάς

μουλιασμένα από επιθυμίες έκπτωτες

ευχές χειραγωγημένες

μάταιες φτερούγες πια σπασμένες

θα έχεις όμως τα χέρια σου...μια αγκαλιά

χωράς να γίνεις κόσμος συμπιεσμένος...παλιοσίδερα

εδώ κάτω από το βράχο

απάνεμα...στεγνά...ατέρμονα

εγκατάλειψη...παραίτηση...μοναξιά

μην έχοντας τη δύναμη να διεκδικήσεις

θα τον ντύσεις στο μαύρο του μίσους της ενδότερης πενίας σου!

Προβολές: 204

Σχόλιο από τον/την Βαιος Μεταξογιεννης στις 9 Σεπτέμβριος 2013 στις 15:34: Καλώς σας ξαναβρίσκω τους 'παλιούς' και χαιρετώ τους 'νέους'....καλή μας δύναμη!!!!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 11 Σεπτέμβριος 2013 στις 9:10: Καταπληκτικο!!!

Γεια σου Βαιε!!!

Σχόλιο από τον/την ΠΑΥΛΙΝΑ στις 11 Σεπτέμβριος 2013 στις 16:38: Γεια σου και απο μένα Βαιε,

Ειλικρινά με άγγιξε το πόνημα σου. Στις μέρες μας και στην ηλικία που βρισκόμαστε μην περιμένεις και πολλά από φιλίες και τέτοια, πολύ σπάνια πια έρχονται στη ζωή μας και αν έρθουν θα πρέπει να είμαστε σε θέση να την κρατήσουμε πράγμα που δεν συμβαίνει καθόλου. Βάση αυτού θα σου πω πως μόλις πέρασα στην απέναντι όχθη , δεν είμαι μόνη αλλά δεν είμαι και μαζί…. Διαλέγω όπως με διαλέγουν και αδιαφορώ όπως αδιαφορούν… Για μένα νοιώθω νικήτρια…

μην έχοντας τη δύναμη να διεκδικήσεις

θα τον ντύσεις στο μαύρο του μίσους της ενδότερης πενίας σου!

αδυνατώ να το ντύσω με το μαύρο του μίσους, άλλοι το έντυσαν για μένα, αλλά δεν έχω και καμία διάθεση να διεκδικήσω. Αυτο είναι το μόνο σίγουρο πια!!

Να’σαι καλά!!

Εξαιρετικό!!!!!

Σχόλιο από τον/την ΠΑΥΛΙΝΑ στις 11 Σεπτέμβριος 2013 στις 18:18: τα χέρια σου θα είναι η μονή συντροφιά

για αυτό τυλιγόμουν με αυτά...μοιάζουν με αγκαλιά...θα δεις!

aυτό εξαρταται αποκλειστικά απο εμάς και μόνο!!! δεν το έχω ζήσει για να ξέρω!!!

Σχόλιο από τον/την Βαιος Μεταξογιεννης στις 11 Σεπτέμβριος 2013 στις 20:24: Σας ευχαριστώ πολύ!!!!

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 12 Σεπτέμβριος 2013 στις 15:30: βοήθα αδερφέ μου μη φαγωθούμε μεταξύ μας....

καλώς όρισες Βάϊε ξανά, να είσαστε καλά,

και ευχαριστώ για τα λόγια σου μπαίνουν στο μυαλό μου όσα μπορώ να καταλάβω.

Σχόλιο από τον/την Τσιανος Τακης στις 13 Σεπτέμβριος 2013 στις 8:58: Βαιε αν ειναι να μας παρουσιαζεις ποιηματα σαν αυτο...ας αργεις!!!

Πολυ το χαρηκα. το διαβασα πολλες φορες! Θα μου μεινει ως ο βραχος του Μεταξογεννη.