Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Μνήμη

Είναι η ώρα περασμένα μεσάνυχτα,
κάθισα να γράψω
για να γλιτώσω απ’ την
επιμονή σου να τριγυρνάς
στο μυαλό, ω Μνήμη…

Σ’ αφήνω να οδηγήσεις το χέρι
στα μονοπάτια τα δικά σου
αυτά που μόνο εσύ χαράζεις
κι είναι βαθιά πολύ βαθιά
όπως βαθύ το χάραγμά σου.

mnimi-pic-a-poem

Φυσάς πνοή στη νόηση και
την ξαγρύπνια φίλη κάνεις,
σκέφτομαι τι έρχεται αύριο
μα εσύ όλο μ’ εμποδίζεις
και με γυρνάς πίσω ξανά, και πάλι πίσω, πάλι…

Είπα πως θα γλιτώσω αν
Το χατίρι σου κάνω
μα εσύ μου φαίνεσαι σκληρή
και την υπομονή μα και κουράγιο
σιγά, σιγά μου χάνω…

Μα να’ σαι εξασθενείς, χαλνάει
το βάδισμά σου, βοηθό δε
θες, περήφανη εσύ πάντα
μα πάντα, έτσι θα μείνεις
κι έτσι θα’ σαι.

pic-a-poem.gr
Άννα Κ. Γεωργάκη -1997-

Προβολές: 60

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 6 μέλη

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 7 Απρίλιος 2013 στις 0:26: Εξαιρετικο!!!

Σχόλιο από τον/την Τσιανος Τακης στις 7 Απρίλιος 2013 στις 8:37: Πολυ καλο!!!!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 7 Απρίλιος 2013 στις 13:06: Πολύ ωραίο!!!

Σχόλιο από τον/την Βαιος Μεταξογιεννης στις 8 Απρίλιος 2013 στις 23:51: Ατμοσφαιρικό, ευαίσθητο... μοιραίο!!!!

Σχόλιο από τον/την Δημήτριος Γκόγκας στις 9 Απρίλιος 2013 στις 11:04: Όμορφο το ποίημά σας...μακάρι να ταξιδέψει εκεί που μόνο εσείς θέλετε. Αν και τέτοια ποιήματα έχουν φτερά για παραπέρα......