Της ψυχής μας το στέκι
ΡΩΤΑΩ ΤΟΝ ΑΥΓΕΡΙΝΟ
Πηρα το δρομο τον παλιο
Το πετρινο σοκκακι
Να βγω στ αλωνι το πλατυ
Μηπως και ρθεις λιγακι
Πανω τ αστερια φεγγανε
Στα ματια μου σε φερνανε
Ρωταω τον αυγερινο
Και σ ειδε στο μπαλκονι
Χωρατευαν τα νιατα σου
Κι η μαννα σου μαλωνει
Γυρναν τ αγριμια στις φωλιες
Μες στα κλαδια πλαγιαζουν
Κι εγω βαραινω μοναχος
Στεναζω και τρομαζουν
Πολυ ωραιο!!!
Κύριε Τσιανέ το σιγοτραγουδούσατε προφανώς ......καλό σας βράδυ
Πολύ καλό !!!!!!
Από τα καλυτερότερα!!!!
Σχόλιο
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2024 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά