Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Να ξανάρθεις

Είναι τα μάτια μου θολά
Και η εικόνα μαγεμένη
Κάπου στο βάθος μια σκιά
Και η ζωή μου μπερδεμένη

Είναι τα μάτια μου υγρά
Κι ένα ποτάμι η ψυχή μου
Απ’ το βουνό κατρακυλά
Μέσα στην άδεια τη στιγμή μου

Δεν έχω τρόπο
Να ξαναρθείς έστω για λίγο
Μέσα στο δύσκολο παρόν
Κι από τον πόνο να ξεφύγω
Δεν έχω τρόπο
Πιο δυνατά να σου μιλήσω
Να ξεχαστεί το παρελθόν
Πως σ’ αγαπώ να σου θυμίσω…

Είναι τα μάτια μου σπαθιά
Αστράφτουν μέσα στο σκοτάδι
Και ψάχνουν πάντα μια καρδιά
Με το δικό σου το σημάδι

Πάνω στο σώμα η πληγή
Πάντα ματώνει τις αισθήσεις
Και ξεδιψά σε μια φυγή
Εκεί ποτέ δε θα γυρίσεις….

Ανδριάννα Θ.

για σενα γαμωτη σουυ! που οτι ζησουμε μαζι.ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ΖΗΣΟΥΜΕ Κ ΟΠΟΥ ΒΓΕΙ!

ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ,ΝΑ ΠΑΡΩ ΑΠ ΕΣΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.

Προβολές: 119

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 5 μέλη

Σχόλιο από τον/την Nefeli riga στις 10 Ιανουάριος 2013 στις 22:37: Πάνω στο σώμα η πληγή
Πάντα ματώνει τις αισθήσεις
Και ξεδιψά σε μια φυγή
Εκεί ποτέ δε θα γυρίσεις….

ΚΑΛΌ, ΠΟΛΎ ΚΑΛΌ. !! !

Σχόλιο από τον/την NO στις 10 Ιανουάριος 2013 στις 23:17: Βρε, βρε, βρε! Που είσαι βρε ψυχή εσύ χαμένη; Τι έγινες; Εγώ νόμιζα πως έριξες μαύρη πέτρα στην γωνιά μας! Αλλά όχι μόνο δεν έγινε αυτό, μα επέστρεψες και πολύ δυναμικά, σχεδόν σαρωτική θα έλεγα! Υπέροχο το ερωτικό, πανέμορφο και γεμάτο που τα αισθήματα που θα έπρεπε να έχει ένα ποίημα του είδους αυτού. Ομολογουμένως πάντως είναι έτοιμο τραγούδι. Μπράβο σου Ανδριάννα, έτσι δυνατά πάντα!

Σχόλιο από τον/την Aνδριάννα Θ. στις 10 Ιανουάριος 2013 στις 23:38: να στε καλα ειλικρινα ευχαριστω πολυ! :) χαθηκα ναιι ασε αλλα ειμαι παλι εδω να γραφω δυναμικα....ξερω να εκφραζομαι απο τς λεξεις ...ξερω να γραφω με απλες λεξεις την ουσια! αυτο ηθλα κ εψαχνα τοσο καιρο.....το ειχα χασει αλλα να μαι παλι! <3

Σχόλιο από τον/την Aνδριάννα Θ. στις 11 Ιανουάριος 2013 στις 0:00: ειχα καιρο που κρατουσα καιρο πραγματα μεσα μου...ηρθε η ωρα που εκανα το μεγαλο ντου κι εγω σε ολα τ επιπεδο! φιλε μ, εσυ π με συμβουλευεις παντα μην ανσχεις...ΟΛΑ ΚΑΛΑ :)

Σχόλιο από τον/την Giorgos Parginos στις 11 Ιανουάριος 2013 στις 0:18: Πολύ δυνατό και παραστατικό Ανδριάννα μου.... Πολύ πόνος και ακόμη περισσοτερη αποφασιστικότητα....

Θαυμαστά ως συναισθήματα... Αλλά επειδή είναι φανερό πως αυτό το ποιήμα είναι τελείως προσωπική υπόθεση, επίτρεψε μου νασ σε παροτρίνω να ακούσεις πολύ προσεχτικά το τραγούδι ''Οι άντρες παιρνούν Μαμά'' της Αλεξίου.... Υπομονή και επιμονή.... Και πάλι μπράβο.. Πολύ καλό... Βγάζει τόσο δυνατά τα συναισθήματα σου που είναι φοβερά αναζογωνητικό ως ανάγνωσμα.... Ευχαριστώ πολύ που μας επέτρεψες να το θαυμάσουμε....

Σχόλιο από τον/την Aνδριάννα Θ. στις 11 Ιανουάριος 2013 στις 0:47: ο πονος πολλες φορες μας κανει να αποφασιζουμε για το αν αιζει να ποναμε για κατι η αν ποναμε γ κατι ματαιο.θα το ακουσω να εισαι σιγουρος! "Υπομονή και επιμονή" οπως το ειπες! :) να σε καλα,θα βρω την ευκαιρια να σε διαβασω συντομα :)

Σχόλιο από τον/την Giorgos Parginos στις 11 Ιανουάριος 2013 στις 0:56: Να είσαι καλά Ανδριάννα μου.... Θα χαρώ πολύ να ακούσω την γνώμη σου.... Έχω την εντύπωση ότι θα βρεις ότι σε εκφράζει όσο είναι δυνατόν αν λάβεις υπόψη σου ότι δηλώνω καθαρά ερασιτέχνης....

Ο πόνος πίστεψε με είναι το ίδιο δυνατός και έντονος ανεξάρτητα εποχής, φύλου και ηλικίας.... :-)

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 11 Ιανουάριος 2013 στις 7:59: Πολυ ωραιο!!!

Σχόλιο από τον/την Aνδριάννα Θ. στις 11 Ιανουάριος 2013 στις 21:09: κι εγω ερασιτεχνης :) αλλα δε βαριεσαι το διασκεδαζω :) εχεις δικιο!!

σας ευχαριστω πολυ

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 13 Ιανουάριος 2013 στις 16:50: όταν νιώθουμε ότι γράφουμε αυτά αξίζουν κι ακόμα πιο όμορφο να αγγίζουν και τους άλλους.

καλησπέρα φίλη μου!!!