Σαν την συννεφιά

[Aνδριάννα Θ.]

Μέσα σ’έναν κόσμο ψεύτικο,  μόνος προσπαθώ να ορθοποδήσω, να σβήσω τη μορφή σου απ’το μυαλό, ψάχνω άλλο όνειρο να ζήσω. Μα οι καημοί με πνίγουνε  κι οι θύμησες πολλές και την καρδιά τυλίγουνε  αμέτρητες φωτιές. Σαν τη συννεφιά που δεν πέρασε, έτσι ζεις ακόμα στο κορμί μου. 'Σαν φθινόπωρο που δεν τέλειωσε,' θα’σαι το σαράκι στη ζωή μου. Σε άλλη θάλασσα και ουρανό,  ψάχνω να ξεχάσω τη συνήθεια, μα δεν το κατορθώνω, δεν μπορώ, για σενα η καρδιά χτυπά στα στήθια. Και οι καημοί με πνίγουνε, οι θύμησες πολλές και την καρδιά τυλίγουνε  αμέτρητες φωτιές. Ανδριαννα Θ.                                                                                   *για εσενα..που σε πληγωσα,εκοψα την καρδια σου στην μεση,συγνωμη αγαπη μου....

[Nick Renito]

Πολύ καλό!..

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!

[Aνδριάννα Θ.]

:)