Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ξεσπασματα ερωτα!

Ησουν αγαπη δυνατη
αιμα στις φλεβες μου
Τωρα εγινες πληγη
στα ματια δακρυ,δεν εχω ζωη...

Τα ματια εκεινα που κοιτας
δεν σαγαπουν τοσο πολυ
δεν λιωνουν με ενα σου
δεν καρδιοχτυπουν καθε στιγμη!!!

Μαζι για ολη μας την ζωη
μαζι σε καθε γιορτη,χαρουμενοι ειμασταν πολλοι
ομως ο θανατος δεν αργει...
Σε εχασα αγαπη μου σε εχασα απο κοντα μου
και τωρα σε αλλη αγκαλια πλαγιαζεις ερωτα μου...

Στην καρδια μου εσυ θα μεινεις μια ζωη
θα νιωθω σαν εκεινη την πρωτη στιγμη
στο πρωτο μας φιλι,θα ειναι σαν γιορτη!!!

Καθε στιγμη σε σκεφτομαι
τα ματια μου δακρυζουν
και τις στιγμες που ζησαμε
ολα μου τις θυμιζουν!!!

Προβολές: 93

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 2 μέλη

< Προηγούμενη καταχώριση

Σχόλιο από τον/την Δημήτριος Γκόγκας στις 16 Σεπτέμβριος 2012 στις 9:09: Αγαπητό Ουράνιο τόξο, βγάζεις από μέσα σου συναισθήματα με την μορφή στίχων που κάποτε διαβάζαμε πίσω από τα χαρτάκια ημερολογίων όπως :Καθε στιγμη σε σκεφτομαι
τα ματια μου δακρυζουν
και τις στιγμες που ζησαμε
ολα μου τις θυμιζουν!!!

Άλλες φορές πάλι έχω την βαθειά αίσθηση ότι κυλάς πάνω σε κόλλες παιδικών βιβλίων :Μαζι για ολη μας την ζωη
μαζι σε καθε γιορτη,χαρουμενοι ειμασταν πολλοι

Καλή σου μέρα

Σχόλιο από τον/την ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΟΦΟΣ στις 16 Σεπτέμβριος 2012 στις 10:24: Το ότι τα στιχάκια του Ουράνιου τόξου, θυμίζουν στίχους από ημερολόγιο, δεν είναι κακό. Τα περισσότερα τραγούδια που ακούγονται σήμερα είναι αυτής της μορφής. Ειδικά δε το παράδειγμα που αναφέρεις φίλε μου Δημήτρη, "Κάθε..........., ...θυμίζουν" εγώ το βρήκα πάρα πολύ ωραίο. Είναι προφανές ότι ο φίλος/η μας κάνει την απόπειρα του να βρει τον ποιητικό του δρόμο, και την κάνει πολύ καλά, και σίγουρα με τις υποδείξεις κάποιων πιο έμπειρων ποιητών θα βρει το ύφος του. Εμένα πάντως μου άρεσε η απόπειρα του και την επικροτώ. Αυτό όμως που δεν κατάλαβα είναι ποιο είναι το αλληγόρημα των στίχων, όταν λέει ότι ο "θάνατος δεν αργεί,..... και τώρα σε άλλη αγκαλιά πλαγιάζεις έρωτα μου", ότι η άλλη αγκαλιά είναι ο χάροντας ή ότι ο θάνατος του έρωτα δεν άργησε. 'Οπως και να έχει ίσως αυτό να είναι το δυνατό σημείο του ποιητή. Μου άρεσε ειλικρινά γιατί έβγαλε συναισθήματα με πολύ απλούς στίχους, δεν έψαξε πομπώδεις φράσεις και λέξεις για να εντυπωσιάσει, τα κατάφερε αρκετά καλά με απλές κουβέντες. Μπράβο στο Ουράνιο τόξο και μπράβο και σε σένα Δημήτρη που ξέφυγες από τους τυποποιημένους και συχνά υποκριτικούς χαρακτηρισμούς και επαίνους, αλλά τόλμησες να πεις αυτό που σου έβγαλε το ποίημα. Άντε επιτέλους να μάθουμε και κάτι περί ποίησης εδώ μέσα.

Σχόλιο από τον/την Δημήτριος Γκόγκας στις 16 Σεπτέμβριος 2012 στις 10:30: Εάν δεν τολμήσουμε να πούμε μερικά πράγματα με το όνομά τους τότε όντως υποκρινόμαστε και η "φιλία" γίνεται φιλία του ΦΒ που όλοι για όλα κάνουν λαίκ (το αγγλικό μου σκίζει) .........

Σχόλιο από τον/την Βαιος Μεταξογιεννης στις 16 Σεπτέμβριος 2012 στις 15:12: Ένας έρωτας που δεν έχει την αίσθηση ότι είναι αιώνιος, δεν άρχισε ποτέ.

André Frossard, 1915-1995, Γάλλος πολιτικός και δοκιμιογράφος