Ἀνάρρωση.

[Ἰάνης Λὸ Σκόκκο]

ἀνάρρωση πρώτης τάξεως,
οὔ! κι' ἄνευ ἐπιφυλάξεως.
- Βρὲ, καλῶς τον! Καὶ σιδερένιος!
- Νὰ μοῦ 'φχεσαι: ...καὶ νεραϊδένιος!
Ἤ μήπως ἄδικο λὲς νἄχω;
Εἶδες ἄλλον ποτὲ ξωμάχο,
μὲ τόσην ἀπέραντη χάρη,
νὰ τὸν θεωροῦν καὶ παλληκάρι;
- Ναὶ, βρὲ σὺ, ...πῶς τὰ καταφέρνεις
κι' εἶσαι Μοιραῖος_Ὅλος; Τὶ παίρνεις;
Κοκκαλάκι τῆς νυχτερίδας;
- Κι' αὐτηνῆς καὶ τῆς κατσαρίδας.
- Φτού, βρὲ! Μὴ σὲ ματιάσω, φτού, φτοὺ!...
- Ξέρεις ἀντρέσα ταριχευτοῦ
ν' ἀναλάβει, σὰν τὰ τινάξω,
τὴν ἀποθέωσή μου;
....................... - Θὰ ψάξω
καὶ πιστεύω κάτι θὰ γίνει.
- Ἄντε μπὰς κι' ἕνα σκιάχτρο μείνει
τοῦ Κλινὸ, στὴν ἀνθρωπότητα!
- Ἔγνοια σου πάντοτ' ἡ ποιότητα!
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.
.......................................................................................

[Παντελής]

διαφωνώ με όσα γράφεις μα θα υποστηρίζω το δικαίωμα να γράφεις,

είναι κι αυτό μια άποψη, δεν έχουν όλοι μεγάλη κλίση στη τέχνη σαν εσένα,

και πρέπει να δέχεσαι και την αμφισβήτηση, έχει πολλές πλευρές η τέχνη.