Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

υπο το φώς των κηρίων και των κυριών

-μαμά,παπά,
το πεγασμένο βγάντυ,με φώναξε ένας ευγκενικός Γκγέκ στο σπίτι του.
Ητανε πολύ πγωτότυπο μεζόν,πολύ χαμηλό και με λαμαγίνες στο πλαφόν.
Το πάτωμα ήτανε στγωμένο με χαγτόνια και με πολύ γκούστο
Όταν έσκυψα και μπήκα μέσα ήτανε όλα σκοτεινά.
Νόμιτζα πως είκε γκεννέτλια και ότι τα ανάβε τα φώτα κάποια στιγκμή γκια να μου κάνει σουγπγίζ.. Άναψα το φακό μου ,αλλά ντεν είντα καμία τούγτα πάνω στο καφάσι που είχε για τγαπέζι.
Είντα μόνο τγία κεγιά.
Απ ότι ξέγω είναι πάνω από πενήντα γχονών και παγαξενεύτηκα.
Σε λίγκο μπήκε μέσα στο ντωμάτιο και άναψε τα κεγιά .
Μετά αφού φογέσαμε τις πετσέτες μας,μου πγόσφεγε ένα γομαντικό ντείπνο με μαγούλι και τομάτος, που τα μάζεψε δωγεάν όταν τέλειωσε η λαϊκή .
Απ ότι κατάλαμπα ,οι Ελληνες είναι βετζιτέγιαν,τγώνε τζάμπα και είναι και πολύ μα πολύ γομαντικοί.

Αχ πόσο τάτελα να παντγευτώ Γκγέκ !

η γομαντική σας κογούλα

Μονίκ ντε μπουγδέ

Προβολές: 48

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Celestia στις 18 Ιούλιος 2012 στις 1:06: Χα χα χα!!!!

Εισαι ανεξαντλητος! Σε διαβαζω συνεχεια και ας μη βαζω σχολια!

Αλλωστε βαζω πολυ σπανια !

Σε χαιρετω !

Φιλικα!

Graciella