Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Στο βάθος...

Ο κόσμος ο βαθύς αναβλύζει από βραδύς

παλλόμενος στον ερχομό ενός σεισμού μιας άγονης ψυχής

πότε με υδάτινα, κελαρυστά, ανάλαφρα λογάκια του αέρα

κάποτε με την ασημοθώρητη χροιά ενός διάττοντα αστέρα.

Θέλω να ζω ολόκληρες ζωές στην ίριδα της μέρας.

Ο κόσμος ο βαθύς αναβλύζει από βραδύς

παράτολμος στον κάματο ενός εγωισμού μιας άηχης χορδής

άλλοτε θυμίζοντας πάθη κακοφορμισμένα και αγελαία

σαν τότε συντρίβοντας σκοπούς αφιονισμένα και μοιραία.

Χωράς ολόκληρος να ζεις σε μια και μόνο ημέρα.

Ο κόσμος ο τραχύς μουσκεύει τα φτερά της πεταλούδας

με χολή

φτερά απο ρυζόχαρτο στα χρώματα της γης σκεπάζοντας την χαίνουσα πληγή

μην κρίνεις βιαστικά απ την τρύπα δεν φαίνεται το βάθος της ρωγμής

είναι ο κόσμος ο βαθύς που πλημμυρίζει αίμα.

Μένω να ζω ημιτελώς στα αβαθή στα πέρατα της νύχτας.

Προβολές: 82

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 13 Ιούνιος 2012 στις 18:30: Πολυ ωραιο!!!

καλησπερα

Σχόλιο από τον/την Celestia στις 14 Ιούνιος 2012 στις 1:35: Θέλω να ζω ολόκληρες ζωές στην ίριδα της μέρας.

Μοναδικο!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Nick Renito στις 14 Ιούνιος 2012 στις 1:57: Πολύ καλό!!...

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 14 Ιούνιος 2012 στις 5:09: .

Ωραίο !!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 14 Ιούνιος 2012 στις 11:23: Mε βάθος οπωσδήποτε!!!!!

Σχόλιο από τον/την Katia στις 15 Ιούνιος 2012 στις 0:57: "είναι ο κόσμος ο βαθύς που πλημμυρίζει αίμα"

Εικονες και συναισθηματα δοσμενα με ποιητικη "υπερβολη", και να που αυτος ο βαθυς κοσμος βγηκε στην επιφανεια!!!!!!!!!

Σε καλωσοριζω και παλι, μια και την προηγουμενη φορα τα εκανα θαλασσα Βάιε... Συγνωμη!