Η ψυχή μου ακούει

[Λουκάς Λιάκος]

Η ψυχή μου ακούει

Η ψυχή μου ακούει το σκυθρωπό της νύχτας
πέφτουν από ψηλά τα δέντρα
κεραυνοί λύτρωσης στη σειρά των γεγονότων.

Ποιος να δεχτεί για ζιζάνιό του ένα ζωάκι του δρόμου
δεν έχει αγάπη η κυψέλη που βοά
στο παρθένο πάθος του μυαλού.

Η αγάπη είναι όλα τα πουλάκια που σέρνονται
ανήσυχα ποτάμια ξεχειλίζουν να φτάσουν όνειρα
στο φως των κεριών που είναι γύρω μου
τρελά ασημένια και πεθαίνουν.

Οι μύτες των αγγέλων ακουμπούν σ’ όλες τις κεραίες
τεντώνουν τις τρίχες και τα μάτια, με ακούν
και η ψυχή μου ακούει
ένα χαμόγελο θλίψης στο κήπο
τρυφερές που ήσαν οι στιγμές
τώρα οι ώρες κομματιάζονται.

loukasliakos.blogspot.com

[Λουκάς Λιάκος]

Καλημέρα στους φίλους

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!

καλημερα

[Ειρήνη]

Πολύ καλό!!!

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

.

Ωραίο !!!!!!

[Παντελής]

προσφέρουν πολλά και δεν είναι αχάριστα τα ζώα Λουκά.