Ομως αν η καρδια αγαπα............

[giwrgos kelesidis]

Σκια παραστασεων περνουν οι μνημες μπροστα μου.

Σκοταδι πυκνο γεμιζει με ονειρα και ανεξηγητα ερωτηματα τη βραδια μου.

             Σαν πεσει ο ηλιος αγρια μαχη ξεσπα αναμεσα σε συναισθημα αλλα και λογικη,

               βασιλευει ο νους μου μεσα σε αυτη τη μικρη παρωδια που λεγεται ποιητικη.

                    Καραβια οι σκεψεις και βαπορια τα λογια ερχονται μετα απο χρονια και σε στυχωνουν,

                      της καρδιας τα χελιδονια, μικρος που ειν΄ο κοσμος και μικρη που ειν΄ η γη τι θαυμαστο εργο

                         η φυση αυτη.

                             Καρδιες πετρες και ανθρωποι ψυχροι ειναι το αποθεμα των τραγουδιων 

                                 μια σκεψη πειρασμικη των μυαλων, αραγε χωραει ενας τοσο δα κοκος χωματος 

                                   στην ιδεα και στην σκεψη ενος δωγματος...?

                                         Ειναι η ψυχη τοσο καινη που αν ηθελε κανεις να τη διαβασει δεν μπορει,

                                           ειναι το μυαλο τοσο ξερο που αποζητα μια σταγονα νερο.

                                             Ομως αν η καρδια αγαπα ολα αλλαζουν τακτικα,

                                               βρισκει το δρομο του και γεμιζει καθε κενο που στα χερια του κρατα......

                                                 

                                                                                       .................ΟΜΩΣ ΑΝ Η ΚΑΡΔΙΑ ΑΓΑΠΑ............

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!

[Παντελής]

έχω διαβάσει, αν δε μπορείς να αγαπάς,

τουλάχιστον προσπάθησε να μη μισείς, φίλε Γιώργο.

[alter ego#--ξινή]

Η αγάπη όλα τα νικά!