Της ψυχής μας το στέκι
Πιάνομαι σαν αγράμματη
στα δίχτυα της αγάπης.
Με παρατά ο μαραγκός
με πιάνει ο χασάπης.
Από την άλλη ο μόδιστρος
μια ράβει, δυο ξηλώνει
φέτες με κάνει ο μπαλτάς
και σκόνη το πριόνι.
Το δάκρυ μου κάθε φορά
γεμίζει μία σκάφη
και κακαρίζω κοκοκο
επάνω σ’ ένα ράφι.
Αντί αυτοί να στέκονται
στην αφεντιά μου σούζα
μάπα πως τους προέκυψε
μου λένε η καρπούζα.
Με βρήκε, πάνω στον ανθό
της νιότης μου,το γήρας,
πάνω μου σαν να πέρασε
ένας οδοστρωτήρας.
Πικρό και αστείο το πόνημά σου.. Πικρό και αστείο..
Σχόλιο
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2024 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά