Η ευχή, κατάρα

[Katia]

Πώς το μπορείς,
κρύο να λες ειν το ζεστό
και μέλι το φαρμάκι;

Πώς να σωθείς,
αν τρώει φιλί με το φιλί
τα σπλάχνα σου σαράκι;

Πώς να κρυφτείς,
δυο μάτια που 'χεις συννεφιά
κι όλα αφορμή ειν για μπόρα;

Πως να χαρείς;
λαχτάρα εσυ 'χες παιδική
μα αρνήθηκες τα δώρα!

Πώς το μπορείς,
άλλα να λαχταρά η καρδιά
κι άλλα συ να της τάζεις;

Πώς να χαρείς,
π' άλλον τα χέρια σου ποθούν
και άλλον αγκαλιάζεις;

Πώς να κρυφτείς,
κάθε πρωί σα τον φοράς
στολίδι τον καημό σου;
Πώς να σωθείς,
αν μ εφιάλτες τις βραδιές
κεντάς καθ' όνειρό σου;

------------------
Με την αλήθεια του έρωτα
όποιος δε μεταλάβει
κατάρα κάνει την ευχή!
Πρωί ελπίδες θα γεννά
τη νύχτα να τις θάβει

___________________________

                        11/2008

[Liontas]

Πολύ όμορφο, με ξεκάθαρο και συγχρόνως γλαφυρό ποιητικό λόγο. Επίσης, δίνει διάφορα ερεθίσματα για σκέψη...

Περισσότερο μου άρεσε η τέταρτη και η πέμπτη στροφή.