Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

το πρώτο "ΟΧΙ"

Επειδή η Ιστορία δεν είναι εκ των πραγμάτων αντικειμενική και επειδή οι περισσότεροι σε τούτο το βιλαέτι έχουνε γνώμη ακόμα και για γεγονότα που δεν έζησαν,έτσι και εγώ εστω κι αγένητος τότε,θα εκφέρω και την δική μου γνώμη για το γνωστό ΟΧΙ και ποιός το πρωτόπε. Δημοκρατία άλλωστε έχουμε και μπορούμε να λέμε και να γράφουμε ότι κατεβάσει η κούτρα μας.. Λοιπόν, όλα ξεκίνησαν από ένα διανυκτερεύον περίπτερο στο Κολωνάκι,εκει κοντά στους καφενέδες που την αράζανε οι ξενύχτηδες με τα γκομενάκια τους και μετά ντουγρού για ….Αχ τι ωραία εποχή,για τους λίγους και παραλήδες ,αν και όλες οι εποχές είναι όμορφες για τη φάρα τους. Ηταν ξημερώματα 28 οχτώβρη,όταν ο κόμης Γκρατσι πρεσβευτής της φασιστικής Ιταλίας,άραξε για λίγο την αλφα ρομέο του σ εκεινο το περίπτερο μιας και είχε ξεμείνει από καπνό.Πολύ φουμαδόρος και ντουμανιάρης ο τύπος,σαν τον γράφοντα να πούμε. ¨τι καπνό φουμάρετε κυρ πρέσβυ ,ρώτησε νυσταγμένα ο περιπτεράς. Μα το γνωστό φίλε μου ,αυτόν που αγοράζω κάθε μέρα, του απάντησε εκείνος χαριτολογώντας, ¨αλλά πολύ σύντομα θα έχεις και ιταλικό καπνό στο μαγαζί σου¨,συνέχισε με στόμφο.

Αυτό φάνηκε περίεργο στο νυσταγμένο περιπτερά και πές πές πληροφορήθηκε μέσες άκρες πως σε λίγες μέρες δεν θα κάναμε μόνο εισαγωγή καπνού από την Ιτάλια αλλά και κοκορόφτερων φαντάρων. Ομως δεν μπορούσε να το σηκώσει ο τράχηλος του και άρχιζε να κραυγάζει λές και τον ληστέψανε, μαζεύοντας γύρω του ξενύχτηδες και περαστικούς. Στριμώξανε λοιπόν το Γκράτσι σ ένα τοίχο και τον υποχρεώσανε να τους τα πεί όλα διαφορετικά θα τον βάζανε να πιεί με το ζόρι ρετσινόλαδο, όπως έκανε άλλωστε και ο ευσεβής Μεταξάς στους κουμουνιστές που είχανε δυσκοιλιότητα. Ο Γκράτσι στην αρχή ήτανε ανένδοτος και το αρνήθηκε γεμάτος αηδία., αλλά οι δικοί μας από τη φύση τους δυσκοίλιοι του δώσανε με το ζόρι να πιεί το μισό μπουκάλι.

Δεν πέρασαν λίγα λεπτά της ώρας και ο ανθρωπάκος ξεφεύγοντας απ τους Ρωμιούς,έβαλε μπρός την Αλφα ρομέο του και με μεγάλη ταχύτητα κατευθύνθηκε του σκοτωμού ντουγρού για το σπίτι του. Όμως ήτανε μεγάλη η διαδρομή και έκρινε πώς δεν θα κρατιότανε ..έτσι χτύπησε την πρώτη πόρτα που βρήκε στο δρόμο του,κάπου κοντά στα εξάρχεια δηλαδής.¨παρακαλώ ανοίξτε μου,είναι ανάγκη¨¨.Με τα πολλά η πόρτα άνοιξε και εβγαλε το κεφάλι έξω ένας τύπος να τον κλαίνε και οι ρέγκες. ¨¨τι θέλεις ρέ εδώ πρωινιάτικα?¨¨ .τον ρώτησε χωρίς σαβουάρ βίβρ ¨¨αχ άνθρωπε μου δεν κρατιέμαι¨¨απάντησε ο Γκράτσι κρατώντας μετα κόπου την κοιλιά του. Τότε ο άλλος γουρλωσε τα τσιμπλιασμένα μάτια του και του έδειξε το κόκκινο φωτάκι στην πόρτα εξηγώντας του ότι ¨¨οι κοπέλες δουλεύουν τα βράδια ομορφόπαιδο και όχι τα άγρια χαράματα.¨¨ Ο Γκράτσι δεν κρατιότανε καθώς ειχε φθάσει στο απροχώρητο.. ¨¨σε παρακαλώ, δεν ήρθα για κορίτσια, ..για σκατιέρα ήρθα άνθρωπε μου ¨¨Ο τύπος τότε άρχισε να τσιρίζει νυχτιάτικα ξεσηκώνοντας τη γειτονιά «ε ΟΧΙ ρέ που θέλεις να μας λερώσεις τη λεκάνη μας και χωρίς να είσαι πελάτης.¨. Αυτό ήτανε λοιπόν το πρώτο ΟΧΙ στους Ιταλούς και όλα τα άλλα είναι απλά φασιστική προπαγάνδα. εκείνων που πίνουνε ακόμα ¨¨Μεταξά¨¨και βρίσκονται μόνιμα σε κατάσταση μέθης

Μαράκος

Προβολές: 45

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 3 μέλη