ΤΟ ΜΕΣΟΝΥΧΤΙ

[NO]

ΤΟ ΜΕΣΟΝΥΧΤΙ

 

Φεύγεις το ξέρω, ούτε θα κοιτάξεις πίσω  

ενός ονείρου έχει σβήσει η γραφή             

ότι κι αν πω ποτέ δεν θα σε μεταπείσω       

η ιστορία μας έχει διαγραφεί                      

 

Μου είχες πει, ότι μπορείς να μου χαρίσεις  

μία ζωή γεμάτη χρώματα και φως                

όμως το ξέρω αν με ξανασυναντήσεις          

το όνομα μου δεν θα ξέρεις δυστυχώς         

 

Κι εγώ μιλάω, στα αστέρια στο φεγγάρι      

και σε ζητώ, μόνος στην άμμο του γιαλού   

και της φωνής σου έρχεται απομεινάρι        

σ’ ένα παράξενο παιχνίδι του μυαλού            

 

Ο ήλιος έγειρε, στη χάση και  στη δύση      

σ’ έναν γλυκό μενεξεδένιο ουρανό             

και η νυχτιά θα έρθει να με ακουμπήσει     

για να μου κλέψει της ψυχής το γαλανό       

 

Τώρα ξοδεύομαι, ξενύχτι στο ξενύχτι          

να σε ζητάω σε μιαν άκρη τ’ ουρανού         

πάλι πικρό, ήρθε ξανά το μεσονύχτι            

κι η απουσία σου μου σάλεψε το νου.          

                                    Δ.Β.Κ

[Βαιος Μεταξογιεννης]

Οι απουσία διαγράφει του ανθρώπους. Στην πραγματικότητα, δεν έχουμε απόντες φίλους.

Ambrose Bierce, 1842–1914, Αμερικανός συγγραφέας

(η γραφή σου όμως ανεξίτηλη και δυνατή!!!)

[Ἰάνης Λὸ Σκόκκο]

Καλὸ.

Θὰ τὸ ἤθελα(!) πιὸ σύντομο ἀλλὰ, ἔ,  δὲν θὰ κάνω καὶ παραγγελίες!

Εἶναι ἄρτια γραμμένο ἀπὸ τεχνικῆς πλευρᾶς κι' ἔχει καὶ ἐκπλήξεις.

[NO]

Έχεις δίκιο Ιάνη για το μήκος του, αλλά τα μικρά δεν μου βγαίνουν. Πάντως σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!

[Ἰάνης Λὸ Σκόκκο]

Ἄκου τὶ θὰ κάνεις Κράζοντα Ἄφωνε!

* Πρὸς τὸ παρὸν γράφεις ὅπως μπορεῖς.

* Τουλάχιστον δύο φορὲς τὴν ἑβδομάδα, θὰ παίρνεις ἕνα κείμενο, ἄς ποῦμε μιᾶς σελίδας τετραδίου,  ἀπὸ:

ἐφημερίδα, περιοδικὸ, βιβλίο...

Καὶ θὰ τὸ θεωρεῖς σὰν τηλεγράφημα ποὺ πρέπει νὰ στείλεις.

Τόσες λέξεις χ 1 εὐρὼ ἡ λέξη = ........ !!!  Πῶ πῶ, νὰ λείπει δὲν τὸ στέλνω. Ἀλλὰ καὶ πάλι...

Ἐσὺ ὅμως (θὰ) διαθέτεις τὰ μισὰ λεφτὰ, δεκάρα παραπάνω.

Ἄρα, ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ νὰ ἀφαιρέσεις λέξεις ἐδῶ κι' ἐκεῖ. Σὲ δύο χρόνια θὰ δεῖς ΤΕΡΑΣΤΙΑ ἀλλαγὴ.

Ἡ ποίηση βασίζεται τὰ μέγιστα στὴν περιεκτικότητα τῶν στίχων.

Ἀλλιῶς καταντάει πολυλογία, βαρεμάρα, χασμωδία.

Μὴν άκοῦς τὰ μπράβο τοῦ ἑνὸς καὶ τοῦ ἄλλου: τὰ ἀραδιάζουν τόσο εὔκολα γιατὶ ζητοῦν ἀνταπόδοση [ψώνια τοῦ κερατᾶ] ποὺ δὲν καταλαβαίνω γιατὶ πρέπει νὰ ζεῖ κανεὶς μὲς τό ψέμμα ἀκόμα καὶ μὲ κεῖνο ποὺ τοῦ ἀρέσει: τὸ γράψιμο.

[NO]

Φίλε Ιάνη πολύτιμες οι συμβουλές σου και θα τις ακολουθήσω, και το τέχνασμα σου πανέξυπνο.

 .... Ἀλλιῶς καταντάει πολυλογία, βαρεμάρα, χασμωδία....... Σωστό, ολόσωστο έχεις δίκιο, μπορώ να πω πως έχεις άδικο;  

Μὴν άκοῦς τὰ μπράβο τοῦ ἑνὸς καὶ τοῦ ἄλλου: τὰ ἀραδιάζουν τόσο εὔκολα γιατὶ ζητοῦν ἀνταπόδοση [ψώνια τοῦ κερατᾶ] ποὺ δὲν καταλαβαίνω γιατὶ πρέπει νὰ ζεῖ κανεὶς μὲς τό ψέμμα ἀκόμα καὶ μὲ κεῖνο ποὺ τοῦ ἀρέσει: τὸ γράψιμο. 

Εδώ εν μέρει έχεις δίκιο, οι περισσότεροι εδώ μέσα δεν διεκδικούμαι νόμπελ λογοτεχνίας ή ποίησης, είμαστε κατά το πλείστον ερασιτέχνες και γράφουμε για να εκτονώσουμε μια εσωτερική μας ανάγκη. Τα δικά μας "νόμπελ" είναι τα μπράβο των φίλων και των συμφουριτών μας. Αν δεν βρισκόταν έστω και ένας να σχολιάσει θετικά ή και αρνητικά κάθε δημοσίευση κάποιου ποιητή ή στιχοπλόκου, αυτός σίγουρα θα μας εγκατέλειπε από απογοήτευση και μόνο. Είμαι υπέρ των υποδείξεων και των αρνητικών σχολιασμών αν πρέπει, αλλά το ¨ψώνια του κερατά" σε ένα forum εκκολαπτόμενων κατά το πλείστον ποιητών, νομίζω ότι ήταν άστοχη έκφραση. Σου λέω ειλικρινά ότι η συμβουλή σου μου άρεσε και θα την ακολουθήσω, ότι θέλω να μου υποδεικνύεις τα λάθη μου, τις υπερβολές μου και τις χασμωδίες μου, αλλά άσε με να δίνω τα μπράβο μου σε κείνους που νιώθω την προσπάθεια τους, ασχέτως αν το αποτέλεσμα δεν είναι το επιθυμητό. Πάντως προσωπικά σε ευχαριστώ, μου έκανες καλό. 

[Ἰάνης Λὸ Σκόκκο]

Μίλησε κανεὶς γιὰ Νομπὲλ;

Γιὰ ποίηση μιλᾶμε. Ὅσο γιὰ τοὺς κάθε λογῆς ἐρασιτέχνες, ἐκεῖνοι καλὰ... κάνουν, ἐμένα μοῦ εἶναι ἀδιάφοροι.

Προτιμῶ ἕναν ἁπλὸ ἀναγνώστη, φίλο τοῦ γραψίματος, ποὺ ἀναζητᾶ τὸν ἑαυτό του στὰ λόγια τῶν ἄλλων.

ΔΕΝ θὰ μὲ τιμοῦσε καθόλου ἕνα μπράβο ψεύτικο κι' ἀνάξιό μου.

[NO]

Αξιότιμε Ιάνη, δεν νομίζω κανείς, ούτε κι εσύ, να μην υπήρξες ερασιτέχνης στην αρχή τουλάχιστον. Αντιθέτως με σένα, οι κάθε λογής ερασιτέχνες εμένα δεν μου είναι αδιάφοροι. Κανέναν δεν θα τιμούσε ένα μπράβο ψεύτικο  και ανάξιο του, αλλά θα τον παρότρυνε με μια σωστή υπόδειξη, όπως προς τιμήν σου έκανες με μένα, να συνεχίσει σωστότερα. Τέλος πάντως διαφορετικοί άνθρωποι, διαφορετικές ιδέες. Απλά την γνώμη μου είπα.

Με εκτίμηση   

[Παντελής]

γιατί εμείς δε γίναμε ποιητές για να ξεχωρίσουμε από τον κόσμο.....

ο υπόλοιπος στίχος του Γιάννη Ρίτσου δεν είναι κατάλληλος στη περίπτωση μου,

αν και θα το ήθελα.

 

καλή σου βδομάδα Κράζω(ν)

[NO]

Επίσης Παντελή

[Ἰάνης Λὸ Σκόκκο]

Δὲν ἀπομονώνω συνήθως φράσεις ἀλλὰ:

Γιατί ἐμεῖς δὲν τραγουδᾶμε γιὰ νὰ ξεχωρίσουμε ἀδελφέ μου ἀπ' τὸν κόσμο.
Ἐμεῖς τραγουδᾶμε γιὰ νὰ σμίξουμε τὸν κόσμο.

...ἔχεις ἀκόμη νὰ κλάψεις πολύ
ὥσπου νὰ μάθεις τὸν κόσμο νὰ γελάει.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ.

Σπουδαῖα λόγια. Κι'  ἄς μὴν ξεχνᾶμε πὼς ὁ Ρίτσος ἔφτυσε αἷμα: καὶ γράφοντας καὶ ἀλλοῦ. Ἔφαγε ξύλο καὶ ἐξορίες...

Καὶ ὑποτάχτηκε στὴν Γλώσσα.

Ὅσον ἀφορᾶ ἐμένα καὶ τὰ καρφιά σας, δὲν γράφω γιὰ νὰ ξεχωρίζω, γράφω γιατὶ ἔτσι μπορῶ περισσότερα,

ἰδίως τώρα ποὺ εἶμαι ὥς τὸν λαιμὸ... Ἄσε!