Απο καρδιάς οτι έδωσες ,
'πως έκανες να μοιάζει.
να εξαργυρώσεις βάλθηκες,
μα δίχως να σε νοιάζει.
το κόστος που σε χρέωσε,
τούτη η συναλλαγή σου.
με τόκο πίσω οτι ζητάς ,
να χάνεις την ψυχή σου.

Τα κουδούνια που μου κρεμάσατε ,

'γω μουσική θα κάνω .

και σ' αργαλειό περίτεχνα ,

τον πόνο μου θα υφάνω .



Λάβαρο μνήμες να βαστώ ,

νίκη πως εχω αντέξει.

να χάσω ως τώρα οτι έχτισα 

κι όσα μου 'χετε κλέψει.



Πάνω σε βράχο μάρμαρο,

που 'χει αντοχή αιώνια .

οργή ,θυμό, παράπονο

λαξέυω τόσα χρόνια.



Τα εργόχειρα που ετοίμασα ,

φορτώνω και σαλπάρω.

με βάρκα , σαπιοκάραβο

μαζί μου θα τα πάρω.



Πίκρες ,ντροπές και…

Να ετοιμάζεσαι να κλείσεις τα μάτια σου και να ακούς αηδόνια, τι μαγεία ???

κι απο την άλλη τι περίεργο πράγμα ο ύπνος ?

ετσι απλά αποτραβιέσαι, αφήνεις όλον τον κοσμο απ'εξω να γυρίζει

και χάνεσαι, σε ότι πιο δικό σου..

περνάς το κατώφλι του , εφ'οσων εχεις ολοκληρώσει το τελετουργικό μέρος με ευλάβια για νιοστή φορά 

χωρίς καν να το σκέφτεσαι, σχεδόν μηχανικά .. αυτόματα..

περνάς το κατώφλι του και…

καλημερα συμπατριωτες μου

μπροστά γκρεμός

και πίσω ρέμα

σ'ανήφορο βαδίζω

μα δε φοβάμαι

γιατι εχω δίπλα μου εσένα

κι εσένα κι εσένα .....

μία ζωή για τ' άδικο

ασταμάτητα γκρινιάζουμε

και τώρα που 'ναι ανάγκη

πάψαμε , ίσα ίσα που…

Η κρίση ετούτη μ'οδηγεί στα όρια υστερίας

μού 'παν πως θ' αντικαταστήσω

τα υγρά τα μωρομάντηλα μ' απλό χαρτί υγείας

Ωιμέ .. αλί και τρισαλί

άσχημα τα νέα

πρώτα για το στομάχι μας 

τώρα  για το κωλί...

υγρά μου μωρομάντηλα

βελούδα , αρωματένια 

απο προχθές που τ' άκουσα 

είστε  η…

Εχεις την δύναμη το ξέρω 

να κάνεις  οτι θέλεις πάνω σ'αυτη τη γη

ναι, θαύμα είναι το βλέπω 

ο ήλιος καθώς γυρίζει  απο δύση ανατολή

και του νερού ο μαγικός ο κύκλος

από την λίμνη στους αιθέρες κι  ύστερα βροχή

μέχρι να βρέξει της καρδιάς μου ο κήπος

μπάς και γεμίσει  ο τόπος ευωδία, προσευχή 



Μα όχι , αυτό δεν είναι προσευχή 

αυτό δεν είναι νάζι ...

αυτό είν' το δάκρυ που 'φτασε

στα μάτια μου και στάζει



και όχι ... πιά…

Οτι άφησα χωρίς να ξεδυαλίνω στα 17

εντός μου, εκτός  και επί τ' αυτά 

το βρίσκω ξαφνικά μπροστά μου 20 χρόνια μετά



πάνω που σκέφτηκα.. περασμένα ξεχασμένα 

πάμε γι άλλα ,προχώρα και πίσω μην κοιτάς 

νά 'σου η μοίρα σαν θητεία σε ξανακαλεί 

και το κενό επιτακτικά ζητάει να γεμιστεί..



είναι που ο χρόνος δεν μέτρα όπως στον έχουν μάθει ..

πάς πίσω , βρίσκεσαι μπροστά , ίδιο το μονοπάτι

όλη ζωή σε μια στιγμή χωράει κι είν ετουτη …

Λάθε βιώσας στην ζωή

καιρό για να μην χάνεις 

φτερά να βάζεις στ' όνειρο 

στ' άστρα ψηλά να φτάνεις

Λάθε βιώσας για το καλό σας 

και να βοηθάτε τον διπλανό σας

Λάθε βιώσας στο 'χω πεί

να με ακούσεις πρέπει

μην δώσεις μάχες άδικα

σε αλλωνών τα έπη

Λάθε βιώσας καιρό μη χάνεις 

να προσπαθείς και λάθη ας κάνεις 





Λάθε βιώσας μάτια μου

κοίτα μην ξεχωρίζεις

η μάζα ειν' αδικος κριτής

χώρια…

Πάνε τρία χρόνια που 'φυγα

απ' την πλανεύτρα κίρκη

τρία χρόνια που πορεύομαι

κι εχω μπροστά μανίκι

Άλλο δεν θέλω, δεν ποθώ

Ιθάκη να πατήσω

ξενέρωσα και δεν βαστώ

αυτό που θ' αντικρύσω

Ο χρόνος πέρασε πολύς

ζημειά που θα 'χει κάνει

κι ο σκύλος που μ' ανίμενε

τώρα θα 'χει πεθάνει



Για την γυναίκα δε μιλώ

μήτε και για το βιός μου

η μία θα 'χει 'ξώγαμα

τα κτήματα ο γιός μου



Το σκέφτηκα δεν…

Επαψα πια δεν σ'αγαπώ είπε το νερό στ'αυλάκι ,θα φύγω μακρυά σου..…

Κρίσης μαθήματα

Ελλήνων φρονήματα

οδηγίες χρήσης 

εγχειρίδιο ηθικής στύσης

~~~~~~~~~~~~~~~~~

Δε λέει να καταλάβετε 

το ισχύς εν τη ενώση

ολοι ξερόλες γίνατε

το παίζετε καμπόσοι

~~~~~~~~~~~~~

Πιά κάθε βαρεμένος 

εαυτόν νομίζει ίντιγκο 

άδειασε το ρεζερβουάρ

στο κόκκινο η λίμπιντο 

~~~~~~~~~~~~~~~

Ανέραστος κατάντησες

κι έχεις πια μεινει μόνος 

άναρχος κι ακυβέρνητος

μα…

Απο το Ζέν στους Δερβίσηδες

και απ' τον Απόλλωνα μεχρι την Δευτέρα Παρουσία 

Πότε Χορεύοντας σαν το Σίβα

και άλλωτε οκλαδών σαν Βούδας

Ορώ στ' Άστρα τις νύχτες' τoν σιωπηλο χαμό τους

και των Ανθρώπων απορώ 

σ' της Άβυσσου πιο βάθος

να 'χει κρυφτεί το φώς τους..



Απ' το Περού ως τα Φιόρδ και ως τις κορφές του Ολύμπου

απ' το Θιβέτ  ως το Σινά και τις πηγές του Νείλου...

πότε πετώ σαν τον Αητό 

πότε έρποντας σαν το Χτικιό…

Υπάρχουν φορές που τα μουρμουρητά τους ειναι τόσο, μα τόσο εκκωφαντικά

και η σιωπή τους σπάει τύμπανο .

φορές που όπου πέσει το βλέμμα τους ,νιώθεις να καίει την σάρκα

και άλλες ενα χαμόγελο, πληγές να σε γεμίζει .

είναι φορές που το μπορώ
άλλη θέληση δεν έχει ,
φορές απλά όπου η καρδιά
άλλο πόνο δεν αντέχει.

κάποιες φορές το σ'αγαπώ
σαν λέξη μόνο υπάρχει
μα πάλι δεν τολμά να βγεί 
είς των χειλιών την άκρη...