Μην απορείς πως βρίσκεσαι.... δεντρό σε τέτοιο χάλι.......

με τα δικά σου τα κλαδιά.... σ' έδειρε.... ο αέρας.... ΠΑΛΙ.........



ηλιάννα…

Ήσουν για μένα κάποτε..... μια θάλασσα μεγάλη.....

τώρα ένα δάκρυ, που κι αυτό..... λυπάται να προβάλλει........…

Με το μαντήλι της σιωπής....... τη δένω την πληγή μου.........
σφιχτά - σφιχτά.... μην ακουστεί...... τι κουβαλώ μαζί μου.........

ηλιάννα λυκούδη

Ναυαγώ σε λόγια εξαίρετα / Ναυαγώ σε έργα αυθαίρετα
Ποιος ήλιος θ' ανατείλει
στο άναρχό μου σώμα................ ;

ηλιάννα λυκούδη

Σπάσε τους κάβους 
άφησε λευκά πανιά
για νερά-λάθη........

Ηλιάννα Λυκούδη
("Μην κάνεις ζαβολιές" 53 Χαϊκου, Εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2007)

Κλείσε τα μάτια

και δες το κόκκινο..

που ζεσταίνει

που θυμώνει…