Σαν χαραγμενος βραχος η αγαπη και η σπιθα της ομολογιας του ερωτα μας.

Σαν βουρκωνουνε τα ματακια σταλες τα δακρυα γλυκοπιοτα καταφθανει ο στεναγμος,

σαρωνει το παθος σου η λογικη χανεται μεσα σου, κι ο Κοσμος μπροστρα σου φανταζει τοσο μικρος.

                      Ματαια αντιστεκομαι απεναντι σου. Δακρυσταλλα παραπονα τα ναζια σου.

                        Χαδι μυρο πολυτιμο η συντροφια σου. Αρχαγγελοι κερνουνε το…

Χοντρες οι ψιχαλες της βροχης που πεφτουνε στην καρδια του κατακτητη της ψυχης.Ο ηλιος κανει συνδιασμο ομορφο με το τρεχουμενο και κατασταλακτο νερο καθως πεφτει στην παγιδα του ερωτα στην ακρη ενος ουρανιου τοξου υπαρχει το παθος συντρομο και δυνατο στοιχειο για καθε λαθος.Βρεχει δυνατα η καρδια ξανα χτυπα.Εκει που δεν περιμενες με βρικες στην ακρη ενος ηλιοτροπιου γεματου συγκινηση...Του αποσπεριτη ενος φεγγαριου και του ηλιου.