Καλημέρα και καληνύχτα αγάπη μου

σε σκέφτομαι ξανά

σε σκέφτομαι πάντα.

Πάει καιρός,πολύς θα΄λεγα,

από τότε που προσπάθησα να βγώ

από αυτό το αδιέξοδο,

να μην σε κουβαλάω πάνω μου,

να μην είσαι κομμάτι του εαυτου μου.

Ξέρεις που κατέληξα,

ότι η διέξοδος και η αδιέξοδος τελικά

δεν απέχουν και πολύ

ή μάλλον δεν θέλουμε να απέχουν

κι αυτό,γιατί πολλές φορές η διέξοδος που ψάχνουμε

είναι η…

Νύχτωσε αγάπη μου,

νύχτωσε και πάλι

όπως τις νύχτες

που ήμασταν μαζί

μιλώντας ώρες,ώρες 

ατέλειωτες

χωρίς όρια και φραγμούς

χωρίς πρέπει και δεν πρέπει.

Νομίζω άλλαξαν πολλά

νομίζω άλλαξες και΄συ

τίποτα δεν είναι ίδιο πια,

τίποτα δεν έχει τη θύμιση του τότε.

Μόνο τα μάτια σου,μάτια μου

αυτά τα καστανά

πώς σαν με κοιτούν,μου λεν

πώς νιώθουμε το ίδιο,

το ίδιο παράξενο…

Νύχτα με τσιγάρο βαρύ

κοιτάζω απ΄το παράθυρο

στο δρόμο μα εσύ 

δεν είσαι εκεί.

Η νύχτα είναι κρύα και ψυχρή

όπως η ανάσα σου

στο πρώτο μας

φιλί.

Έπεφτε χιόνι

όταν μου είπες

ότι ποτέ δεν 

θα μ΄αφήσεις μόνη.

Οι μνήμες και τα λόγια 

παραμένουν ανεξίτηλα

μα εσύ είχες φύγει τότε

για ένα τίποτα.

Σ΄αγάπησα πολύ

ίσως λίγο και εσύ

μα ποτέ σου…

Λένε πώς ο χρόνος γιατρεύει,

πώς το αύριο είναι κάτι καινούριο,

    κάτι άγνωστο,

πώς κλείνει πληγές,

σβήνει συναισθήματα

και χρόνο με το χρόνο

θάβει αναμνήσεις.

Εκτός από το αύριο όμως

ο χρόνος έχει και το χθές,

το χθές που φορές μπλέκεται

με το αύριο γκρεμίζοντας,

ότι έχτιζε

τόσο καιρό

με τόσο κόπο

φέρνοντας και πάλι στο νου

χιλιάδες αναμνήσεις,

χιλιάδες…

Οι αναμνήσεις,γυρίζουν και πάλι στο δωμάτιο.

Τα λόγια,οι σκέψεις,οι στιγμές

έχουν φορέσει τα καλά τους.

        Έχει νυχτώσει.

Το φώς στο δωμάτιο αχνό.

        Κυριαρχεί σιωπή.

Ταξιδεύεις όλο και πιο κοντά μου πλέον.

       Φτάνεις το νιώθω,

Νιώθω τ΄αρωμά σου,την πνοή σου,την αφή σου.

Το δροσερό αεράκι,σε φέρνει όλο και πιο κοντά μου

       πλάι μου,ναι,είσαι πλάι μου...

Όλα είναι εδώ όπως…

Είναι ουσιαστικό,

η έννοια της κατανοητή αλλά ταυτόχρονα 

και τόσο παράξενη...

Απευθύνεται σε όλους

σ΄όλους εκείνους

που έχουν μιλήσει

έστω και για μια φορά μαζί της...

Συνήθως εντοπίζεται 

σε πληγωμένους από έρωτα,

αλλά και σ΄ άλλους,σε διάφορους

έχοντας ο καθένας 

το λόγο του...

Φυσικά και μιλώ για τη μοναξιά

τη μοναξιά που νιώθω μέσα μου

μια μοναξιά που ούτε και η…

Κάποτε μου είπανε πώς σαν μεγαλώνω 

να κάνω όνειρα,

να έχω για οδηγό μου την ελπίδα,

να πιστεύω στο αύριο

και σε κάθε αύριο...

Μου μάθανε πώς η ουσία

δεν κρύβεται στα πράγματα

αλλά στα συναισθήματα,στις πράξεις,στα λόγια

στα λόγια που δεν ειπώθηκαν ποτέ

       στ΄ ανείπωτα...

Μου μάθανε έννοιες

όπως αγάπη,συμπόνια,στοργή,αλληλεγγύη

έννοιες,οι οποίες σήμερα,

είναι άγνωστες ακόμα και στα…

Σαν τώρα το θυμάμαι

η εποχή καλοκαίρι

ο μήνας Αύγουστος.

Είχε βραδιάσει.

Ξαφνικά με ρώτησες

αν θα μπορούσα να σ΄ αγαπήσω

δεν απάντησα,το γιατί ακόμα δεν το ξέρω...

Ίσως φοβήθηκα,ίσως δείλιασα.

Για αρκετό καιρό,κρυβόμουν

από΄ σένα κι απ΄ όλους

     και κυρίως

από τον ίδιο μου τον εαυτό.

Αρνιώμουν να παραδεχτώ

όλα όσα ένιωθα,

όλα όσα ήθελα να πώ

δείλιαζα...

Αυτό που…

Στάσου,μη φεύγεις αγάπη μου

μείνε,

μείνε για το σήμερα και για το αύριο,

μείνε για το τώρα και για το πάντα.

Μη φεύγεις τώρα που΄ μαθα

τον έρωτα κι όλο του το μεγαλείο,

τώρα  που΄ μαθα

εσένα και το χαμόγελο σου.

Αχ,και να΄ ξερες πόσο σ΄ αγαπούσα,

πώς θα μπορούσα να χάσω τον εαυτό μου

για να βρώ εσένα,

εσένα που μου΄ μαθες

να κυνηγώ τ΄όνειρα μου,

να μην φοβάμαι,

να…

Πέρασε καιρός,πέρασαν χρόνια ώρες και στιγμές

μα εσύ,εσύ καρδιά μου

μπαίνεις ακόμα στα όνειρα μου.

Έρχεσαι και φεύγεις

Φεύγεις πριν καν το καταλάβω,

πριν καν προλάβω να ζήσω τ΄όνειρο.

Όχι,δεν είναι οτι δεν προσπάθησα

αλήθεια,ναί,προσπάθησα

προσπάθησα πολύ να σβήσω

όλα όσα θύμιζαν εσένα,

εσένα που μου΄μαθες

πώς είναι να πονάς,ν΄αγαπάς,να ζείς.

Καμιά φορά σκέφτομαι

πώς θα΄τανε

να…