Ζήτησα απ' το Γιώργη το spartino, φωτογραφίες απ' τον πρόσφατο βαρύ χιονιά της Νέας Υόρκης...

Τις είδα και τις είδαμε όλοι μας, που τις ανέβασε εδώ...

Πολύ χιόνι !

Όμορφο, αλλά όχι άσπρο-κάτασπρο κι αλαφρύ όπως εδώ ...

Άλλο χιόνι εκείνο  …

Συνέχεια

Με τους δραπέτες πάντοτε συντάχτηκα,

τους πάσης φύσεως -εννοώ- δραπέτες:

τους μόνους, τους τρελούς,τους ανυπόταχτους,

τους ξένους,τις πουτάνες,τους επαίτες...



Έβγαινα,με φεγγάρι,και τραγούδαγα

ένα παλιό,θλιμμένο…

Συνέχεια

M' ανάποδα τη μπλούζα, εβγήκα χτες
στη βιάση μου. Κι ένας που μ' είδε, γέλασε.
Κι ο κύρης μου στο μνήμα του εγέρασε
πιότερο απ' όσο ήταν τρεις φορές.

Μα πέντε ωστόσο,μου 'στειλε καλόβολα
λογάκια απ' την καρδούλα του παρήγορα.
Στα δακρυσμένα εστάθηκάν μου τσίνορα
και τα 'παιξα στον ύπνο μου πεντόβολα.

Eίμ' ένα μηχανάκι των delivery,

σε μια περιοχή καθόλου ήρεμη,

σαν σταυροφόρος στους Αγίους Τόπους,

μοναχικούς για να ταϊζω ανθρώπους.



Ο αναβάτης μου είναι εποχικός,

πότε χτικιάρης, πότε παχουλός,

μα πάντα καβαλάρης μοναχός,

παιδάκι της αναγκης και φωχός.



*********************************

Είμ' ένα μηχανάκι των delivery,

θα 'θελα βάρκα να 'μουνα στον Τίβερη,

ή πιο καλά μια γόνδολα ωραία,

με φίνα Βενετσιάνικη… Συνέχεια

Ο καλλιτέχνης ο απόλυτος :

Άγιος, Aπών, Νεκρός κι Αλώβητος.

............................................

............................................



Ο καλλιτέχνης ο απόλυτος,

δεν περπατά ποτέ ξυπόλυτος,

γιατί τα ποδαράκια του καήκανε,

στις ερημιές τις κρύες που διαβήκανε,



στης θλίψης τους απότιστους λειμώνες,

στου πόνου τους βουβούς ερειπιώνες . . .

..........................................................

Τόση Ομορφιά και Φως που… Συνέχεια

Τώρα θ' αφήσω ενα τραγούδι στον αγέρα,

μια ιστορία για τον Τζιμ το στιχοπλόκο,

που 'γραφε στίχους και κρασόπινε όλη μέρα

και στο στρατό δεν κράτησε ποτέ του όπλο.



Ένα μπλοκάκι στην κωλότσεπη είχε πάντα,

την έμπνευσή του μέσα εκεί φιλοξενούσε,

στα φύλλα που μοσχομυρίζανε λεβάντα

-δώρο κολώνια απ' το κορίτσι που αγαπούσε-



ΡΕΦΡΑΙΝ

Δεν είχε φίλο και γνωστό,

δεν είχε μάνα κι αδερφό,

μάγκες,ο Τζιμ ο στιχοπλόκος,

μα στα στιχάκια… Συνέχεια

Πέρασε η ζήση μου μ' εφτά

θολά ποτάμια διάδημα,

σαν Επιτάφιος στα νερά

'μπρός στων κυμάτων τ' άγημα.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Διάβαινε ο Επιτάφιος.

Στο πλάι σου γλυκοπέθαινα,

γαμπρός με τ' Απριλιού τ' αχνά

τα λουλακιά τα στέφανα.



Κι εσύ με βάσταγες σφιχτά.

Στον Άδη… Συνέχεια