Βάλε ,
το χέρι πάνω μου στο μέρος της καρδιάς ,…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 11 Φεβρουάριος 2010 στις 14:52 —
13 σχόλια
Μονολογούσα τ’ όνομά σου μες τους δρόμους…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 10 Φεβρουάριος 2010 στις 7:57 —
14 σχόλια
Το τραγούδι χαρισμένο
στ’ όνομά σου ‘ναι…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 9 Φεβρουάριος 2010 στις 15:00 —
15 σχόλια
Κουράστηκες μου είπες στον δεσμό μας
βαρέθηκες την ίδια αγκαλιά…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 6 Φεβρουάριος 2010 στις 13:24 —
10 σχόλια
Κάτι ,
να ‘ναι καινούργιο ψάχνω στη ζωή μου ,…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 5 Φεβρουάριος 2010 στις 10:30 —
15 σχόλια
Στο περιθώριο της τάξης των πραγμάτων
στην εποχή της αφθονίας , των θαυμάτων
του διαστήματος ζητάς την εξουσία
μικρή και μίζερη καινούρια κοινωνία.
Ρεφ.
Αφού στη γη έχουμε κάνει παρεμβάσεις
νόμων της φύσης , παραβάτες συνεχώς,
τώρα ανοίξαμε πανιά γι’ άλλες προσβάσεις
του διαστήματος λέμε πως είναι ο καιρός.
Της ουτοπίας και της τρέλας το τοπίο
έγινε τώρα στη ζωή μας μεγαλείο
φτηνά πουλιέται και η ίδια η ζωή μας
βαθιά… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 4 Φεβρουάριος 2010 στις 7:41 —
8 σχόλια
Κοίταζε έτσι τη ζωή , κατάματα – στα ίσια ,
το μέτωπο πάντα ψηλά , στις ανηφόρες στέκει ,
έτσι στο θάνατο μπροστά , πάλι παλικαρίσια
στα βόλια που του ρίχνανε , ζωής τραγούδι πλέκει .
Ρεφρέν
Ποιο χέρι τάχα σ’ έντυσε , μοίρα γραμμένη στ’ άστρα
κι αρνήθηκες τα κάστρα - τα χαρακώματα
και με γυμνό το στήθος σου , χύθηκες μεσ’ τις σφαίρες ,
που σκόρπιζαν φοβέρες και μύρια πτώματα .
Έβαψε το πουκάμισο , αίμα μαβί ποτάμι ,
βόλια πολλά τον… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 2 Φεβρουάριος 2010 στις 15:09 —
17 σχόλια
Μονάχος περπατώ μες το βραδάκι ,
αργό το βήμα μου και σκεφτικός ,
το στόμα μου πικρό σαν το φαρμάκι
και τη ψυχή μου καίει ο σπαραγμός .
Ρεφ.
Στη πλάτη μου οι μνήμες φορτωμένες ,
βαραίνουν της ψυχής τον ουρανό ,
εικόνες σαν αφίσες ξεσκισμένες ,
κουρέλια στου μυαλού μου το κενό .
Αστέρια μες τα μάτια μου σβησμένα ,
τα όνειρα που ‘πέσαν στο κενό ,
οι ελπίδες μου κεριά είναι λιωμένα
κι οι πόθοι μου δεν έχουν λυτρωμό… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 31 Ιανουάριος 2010 στις 11:41 —
16 σχόλια
Τίποτα για να χάσουμε , τίποτα για να βρούμε,
από το γλυκοχάραμα αρχίζει η ζωή μας ,
όλοι τον επιούσιο να βγάλουμε μοχθούμε ,
την καλημέρα στη ματιά , αγάπη στη ψυχή μας .
Ρεφ.
Κι αν δεν μας έντυσε η χαρά ,
της πίκρας πανωφόρι ,
φοράμε και περήφανοι στα πόδια μας πατάμε ,
γελάμε σαν μικρά παιδιά ,
στης ζήσης τ’ ανηφόρι ,
ήλιο αγάπης στη καρδιά καθημερνά φοράμε .
Στον πόνο πάντα τρέχουμε και στη χαρά παρόντες ,
η γειτονιά… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 29 Ιανουάριος 2010 στις 15:00 —
12 σχόλια
Βαραίνει η νύχτα δίχως άστρα και φεγγάρι ,
της μοναξιάς έχει σφραγίδα η σιωπή ,
δίχως χορδές παίζει στη λύρα το δοξάρι ,
η μουσική που με κυκλώνει η σιγή .
Ρεφ.
Απόψε , με τη σκέψη σου , κοντά μου έλα ,
γίνε αγέρι , γίνε γρήγορο πουλί ,
στη παγωνιά της μοναξιάς μου χαμογέλα
και στης ψυχής την ερημιά στείλε φιλί .
Δίχως εσένα ξέρω πάλι θα ξυπνήσω ,
με το ποτήρι οι αναμνήσεις ξαργυπνούν ,
έχω απόψε τόσα για να σου χαρίσω
κι… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 28 Ιανουάριος 2010 στις 14:38 —
12 σχόλια
Όπως το χώμα ζητιανεύει τη βροχή ,
από του ήλιου τη σκληράδα χαραγμένο ,
δίψα τρελή μου ‘χει ματώσει τη ψυχή ,
να ζήσει τ’ όνειρο στα βάθη της θαμμένο .
Να μπει στις λίμνες των ματιών σου ν’ απλωθεί ,
να βγει σεργιάνι στης καρδιάς σου τα λημέρια ,
απ’ των φιλιών σου τη δροσιά ν’ αναστηθεί ,
να ζήσει άνοιξες , να ζήσει καλοκαίρια .
Απ’ τ’ άρωμά σου το γλυκό να ζαλιστεί ,
από του έρωτα το χρώμα να μεθύσει ,
στων λογισμών σου το… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 27 Ιανουάριος 2010 στις 21:30 —
11 σχόλια
Του ύπνου μας ατέλειωτη γιορτή,
παρέλαση μας κάνουν τις βραδιές ,
στης φαντασίας περπατούνε το στρατί ,
των πόθων ανεκπλήρωτες φωτιές .
Ρεφρέν
Σ’ ένα κατάρτι όνειρα δεμένα ,
πλανήτες στης ζωής τον ουρανό ,
από σειρήνες της καρδιάς μας μαγεμένα
ή απ’ του έρωτα θαρρείς τον κεραυνό ,
αλήτες που κοιμούνται στα σκοτάδια ,
στης μέρας τη βουή δεν ξεμυτούν ,
μα για σεργιάνι βγαίνουνε τα βράδια ,
του ύπνου μας την πόρτα να χτυπούν… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 26 Ιανουάριος 2010 στις 14:30 —
13 σχόλια
Σε ένα στρώμα αποκοιμήθηκε η ζωή ,
έφυγε η τύχη δεν της είπε ούτε’ αντίο ,
έξω καθώς και στη καρδιά βαρύ το κρύο ,
με δύο μάτια ν’ αγναντεύουν τη σιωπή .
Ρεφ.
Μέσα σε άγριους καιρούς και καταιγίδα ,
γέμισε τ’ όνειρο ρωγμές μα κι η ελπίδα ,
άλλαξε πλώρη και γραμμή ,
είναι η ώρα κι η στιγμή ,
ν’ ανοίξεις νέα στο τετράδιο σελίδα .
Σε ένα στρώμα που κοιμήθηκε η ζωή ,
πάρε πινέλο και μπογιά να ζωγραφίσεις ,
ότι κοιμάται στη… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 24 Ιανουάριος 2010 στις 21:10 —
9 σχόλια
Του πόνου τα κατάστιχα
γράφονται σε τετράστιχα
και γίνονται τραγούδια ,
που πονεμένοι τραγουδούν
οι πόνοι τους για να περνούν
να γίνονται λουλούδια.
Ρεφ.
Οι πονεμένες οι καρδιές
τα τραγουδάνε στις χαρές
τα λεν για να λαφρώσουν ,
από της ζήσης τους καημούς ,
τα δάκρυα - τους στεναγμούς
πίνουν για να μερώσουν.
Αχ βρε μολύβι της ζωής
σε φόντο άσπρο τους γράφεις ,
με χρώμα μαύρο και στυγνό ,
τους πόνους μας… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 24 Ιανουάριος 2010 στις 20:59 —
9 σχόλια
Μη μου μιλάς για μυστικά και συγκινήσεις ,
που την καρδιά σου μάτια μου έχουν χαράξει ,
δεν το μπορώ να ζω μονάχα μ’ αναμνήσεις
κι όσα στο χθες μεσ’ τη ψυχή έχουν σταλάξει .
ρεφ.
Έχω ζεστάνει αγκαλιά με τα φιλιά μου ,
σε έχω γράψει στο μυαλό και στη καρδιά μου .
Μη ψάχνεις όσα μας θυμώνουν - μας χωρίζουν ,
για όσα ψάξαμε και άλυτα μας μείναν ,
δες όσα όμορφα τη σχέση μας αγγίζουν
και να μας φέρουν πιο κοντά , μαγνήτες… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 23 Ιανουάριος 2010 στις 15:05 —
11 σχόλια
Με της αγάπης το φιλί , Μαγιού βλαστός ανθίζει,
μα σαν η αγάπη ξεχαστεί , μαδάει και σκορπίζει ,
με την αγάπη η καρδιά , στον ουρανό πετάει ,
χωρίς αγάπη ,χάνεται , ματώνει και πονάει .
Ρεφ.
Λένε πως είναι ψέματα ,
η αγάπη δεν κρατάει
κι όσοι σ’ αυτή πιστεύουνε πως περπατάνε στ’ άστρα ,
γι αυτή χυθήκαν αίματα ,
γλυκιά ‘ναι κι ας πονάει ,
μα δεν τη νίκησε κανείς και καταργεί τα κάστρα .
Με της αγάπης το φιλί , γλυκαίνει η… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 22 Ιανουάριος 2010 στις 7:30 —
12 σχόλια
Την άνοιξη μες τη καρδιά ,
τον ήλιο μες τα μάτια ,
στα χέρια μας λουλούδια και γαρδένιες ,
στο νου μας πάντα ξαστεριά ,
τα πρώτα σκαλοπάτια
της ζήσης μας ,διαβήκαν δίχως έγνοιες .
Ρεφ.
Γλυκό της μάνας το φαί ,το χάδι του πατέρα ,
οι πόνοι δεν αγγίζαν τη ψυχή μας ,
ζεστό φιλί στο μέτωπο , σαν άρχιζε η μέρα ,
έτσι γλυκά σαν όνειρο , ξεκίναγε η ζωή μας .
Αχ αναμνήσεις μου παλιές ,
της νιότης πρώτα χρόνια ,
σαν όνειρο στα… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 21 Ιανουάριος 2010 στις 15:09 —
10 σχόλια
Γεννά ο νους χιλιάδες σκέψεις,
σ' ένα σταυρόλεξο λευκό ,
να δει του αύριο τις προβλέψεις,
ψάχνοντας το ιδανικό .
Ρεφ.
Σκέψεις μου πέλαγα,
παιδί σας γέλαγα,
μα παίρνω βάρκα μέσα σας και ταξιδεύω ,
σκέψεις χωρίς στεριά ,
χάνομαι στα βαθιά .
μπορεί να με παιδεύετε, μα σας λατρεύω.
Της φαντασίας καταράχτες ,
σκέψεις που τρέχουν με ορμή ,
περνούν εμπόδια και φράχτες ,
στου λογισμού μου τη δομή .
Ρεφ.
Σκέψεις… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 20 Ιανουάριος 2010 στις 7:30 —
12 σχόλια
Απ' τη φλόγα της καρδιάς σου ,
απ' τη λάμψη της ματιάς σου ,
πυρπολήθηκα ,
φάσμα νοιώθω που' χε δέσει
μα σε πρίσμα έχει πέσει
κι αναλύθηκα .
Ρεφ.
Διάβασε τα χρώματα ,
πάψε τα καμώματα ,
δες απόγνωση στα μάτια μου γραμμένη ,
κλείνει απόψε η ψυχή μου ,
πες το ναι και δες καλή μου ,
τη μορφή σου στη καρδιά μου χαραγμένη .
Αχ το χρώμα των χειλιών σου ,
το γαλάζιο των ματιών σου ,
τα ζωργάφισα ,
τις γωνιές… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 18 Ιανουάριος 2010 στις 22:18 —
10 σχόλια
Ρωτάς καρδιά γιατί πονάς μες τη ζωή ,
ποιό χέρι τάχα τα 'χει έτσι καμωμένα ,
άλλοι να ζούνε με τη πίκρα στη ψυχή
κι άλλοι τα βρίσκουν όλα έτοιμα - στρωμένα .
Ρεφ.
Ένα ζεϊμπέκικο , ασίκικο βαρύ ,
ίδιος Ζορμπάς χορεύω και τη συννεφιά μου
διώχνω και τ' άστρα έχω μόνη συντροφιά μου
και καθαρίζω με τα πως και τα γιατί .
Δεν απαντώ σε τέτοιου είδους ερωτήσεις ,
βαρέθηκα μες τη μιζέρια να πορεύω ,
δεν επιστρέφω στις κακές τις… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 18 Ιανουάριος 2010 στις 15:21 —
11 σχόλια