Στο σύντομο ταξίδι της ζωής σου

ο χρόνος δεν περίμενε καθόλου

παγίδεψε την αύρα της ψυχής σου

και σ'έριξε στα δίχτυα του διαβόλου



Στα μάτια παγωμένο έχεις βλέμμα

που κρύβει την αλήθεια γενικά

τον κόσμο σου πλανεύει ένα ψέμα

και ψάχνεις λύση στα ναρκωτικά



Στη σκόνη παραδίδεις τη ζωή σου

και τ'όνειρό σου πλανάτε ορφανό

ζητούσες την αυτοκαταστροφή σου

να δραπετεύσεις ψηλά…

Σαν άγαλμα στον ουρανό

Έμεινα να κοιτάζω

Τον άλλο μου τον εαυτό

Που μέσα του σκουριάζω



Τα ``οχι`` και τα ``πρέπει`` του

Στα όνειρά μου φρένο

Με σταύρωνε το ντέρτι του

Και έχανα το τρένο



Μόνος μου με τη μοναξιά

Και η ζωή πιο πέρα

Ο πόνος μέσα στην καρδιά

Καρφώθηκε σα σφαίρα



Σαν άγαλμα στον ουρανό

Έξω απ’τη φυλακή του

Που χρωματίζει με καημό

Μαύρο τη…

Στ’ανοιχτό παράθυρό σου

Είδα το χαμόγελό σου

Και τα δυο γλυκά σου μάτια

Που με κάνανε κομμάτια



Είδα με ήλιο και βροχή

Κρυφά να κάνω μια ευχή

Να με κοιτάς κατάματα

Και να σου τάζω θάματα



Αχ είδα την αγάπη μου

Νά ’ναι τρελή για πάρτη σου

Δίπλα σου ο παράδεισος

Και παραδίπλα η άβυσσος



Είδ’ολόγιομο φεγγάρι

Μες τη νύχτα να σαλπάρει

Σ’ένα φευγάτο όνειρο

Που…

Πήρα το δρόμο της σιωπής

να κρύψω την αλήθεια

μην έρθεις πάλι και μου πεις

καινούργια παραμύθια



Τα ψέματά σου μια φωτιά

και του καημού μια σφαίρα

κάθε που μου'ριχνες ματιά

σε πρόδινε πιο πέρα



Η αγάπη σου μαχαίρι

μ'άνοιξε βαθιά πληγή

αλλοπρόσαλλο αγέρι

μια εδώ και μια εκεί



Πήρα το δρόμο της σιωπής

νύχτα χωρίς…

Τρέμουν οι σκέψεις στο μυαλό

σιωπή μην έρθεις πάλι

και τ'όνειρο απατηλό

γίνει,φωτιά και ζάλη



Μην με τυλίξει ο καημός

και φύγει η αγάπη

μην γίν' ο αναστεναγμός

μες την καρδιά γινάτι



Μην έρθει και η μοναξιά

γεμάτη δηλητήριο

και στη ψυχή μου καταχνιά

μου γίνει και μαρτύριο



Τρέμουν οι σκέψεις στο μυαλό

δάκρυ…

Ο κόσμος ζει στο ψέμα του

αλήθειες δεν αντέχει

και σπαταλά το πνεύμα του

με όσα δεν κατέχει



Αφού δεν αποδέχεται

το θάνατο στη φύση

και η ψυχή του εύχεται

αιώνια να ζήσει



Αιώνες τώρα έχασε

του Όλου την ουσία

με την ελπίδα έριξε

το νου σε αφασία



Έφτιαξε τον παράδεισο

Με νόμους να μας δέσει

Στης κόλασης την άβυσσο

δεν μας ταιριάζει θέση



Είναι…

Με δυο τσιγάρα όλα κι όλα

Μπήκα στο λούκι της φθοράς

Στης διαφθοράς το πάρτα όλα

Μένω στη ψάθα μονομιάς



Παλεύω μέσα στη φουρτούνα

Με του καιρού την απονιά

Και τ’όνειρό μου σε μια σκούνα

Το αρμενίζ’ η καταχνιά



Λεύτερος μα φυλακισμένος

Σε κάθε νόμο και αρχή

Κι ακολουθώ αναγκασμένος

Μέχρι να βγει και η ψυχή



Στα μάτια μου η…

Έσβησα πίσω μου το φως

Και έκλεισα την πόρτα

Σαν ένας άγνωστος θεός

Χάθηκα μες τα φώτα



Κανένας δε με γνώρισε

Κανένα δεν γνωρίζω

Στη σιωπή μου χώρεσε

Του ουρανού το γκρίζο



Μ’άφησες με τα όνειρα

Να πελαγοδρομούνε

Στου δρόμου τα λασπόνερα

Αγάπη για να βρούνε



Σκυφτός κοιτώ τη μοναξιά

Που με ακολουθάει

Να πάρει θέση στην καρδιά

Θέλει και μου…

Θέλω να φύγω απ’τή ζωη

Ξάφνου και με τη μία

Χωρίς αγιάτρευτη πληγή

Μες την καρδιά καμία



Θέλω να φύγω ήσυχα

Και δίχως αγωνία

Τα όνειρα τ’ανήσυχα

Να βρούνε ηρεμία



Ξέρω δεν είμαι αθάνατος

Αυτό δεν με τρομάζει

Απαίδευτος ο θάνατος

Να’ρθει και δεν με νοιάζει



Θέλω να φύγω απ’τή ζωη

Χωρίς κανένα…

Ένα άστοργο βλέμμα

μιας απέραντης σιωπής...

Μπήκε ανάμεσά μας

Κι ένα άπονο ψέμα

μιας απρόσμενης βροχής...

Μάτωσε την καρδιά μας



R : Μ'ενα ζε`ι`μπέκικο σκοπό

Απ'της καρδιάς μου το ρυθμό

Θά'ρθω απόψε να σου πω

Πόσο πολύ σε αγαπώ

Πόσο πολύ σε αγαπώ

Πάλι απόψε θα σου πω

Μ'ενα ζε`ι`μπέκικο σκοπό

Απ'της καρδιάς μου το ρυθμό



Ένα άστατο βήμα

μιας απότομης…

Μ' αρκεί της ματιάς σου το χάδι

Κι ένα χαμόγελο γλυκό

Στου έρωτά μου το σκοτάδι

Δρόμο να βρει το σ’αγαπώ



Πιξύδα μες τα όνειρά μου

Που ξενυχτάνε μοναχά

Αύρα να γίνεις στα φτερά μου

και άστρο που χαμογελά



Με χρώματα κι αρώματα

να ντύσεις την ζωή μου

και δίχως νεφελώματα

να μπεις μες την ψυχή μου



Μ' αρκεί της καρδιάς σου ο χτύπος

Και της ελπίδας δυο…

Με θολωμένο το μυαλό και αγανακτισμένος τα ρίχνω όλα στο γιαλό και βγαίνω κερδισμένος…

Εσύ παιδί του Πάρνωνα

του Πάμισου καμάρι,

χανόσουν το φθινόπωρο

για νά 'ρθεις Αλωνάρη,



να παίξεις πάνω στο Μυστρά

μ' ένα κρασί τις νύχτες

πεντόβολα τα σύννεφα

και ζάρια τούς πλανήτες.

..................................................

Έπαιξες και τα νιάτα σου

και την πικρή ζωή σου

και σ' ηύρε ο ήλιος στην κλειστή

πόρτα του Παραδείσου.

Κλειδί…

Του χωρισμού ο δρόμος

μπροστά μας ανοιχτός

και ο μεγάλος πόνος

που θα'ρθει ορατός



Χάθηκε η ελπίδα

εχτές η τελευταία

του χρόνου η παγίδα

απόβηκε μοιραία



Φθάσαμε στη διαδικασία

τώρα του αποχωρισμού

με της αγάπης την ουσία

να'χει πεθάνει προ πολλού



Του χωρισμού ο δρόμος

στην πόρτα μου μπροστά

σαν άλλος δολοφόνος

τα ρέστα μου ζητά



© Copyright,…

Ο λόγος δεν είναι κανενός

Μα μέσα μας υπάρχει

Εις το σκοτάδι δίνει φως

Κι αυτός τα πάντα Άρχει



Σαν βγαίνει από την ψυχή

Και την αλήθεια λέει

Δίνει ουσία στη ζωή

Και άλλοτε την καίει



Είναι αστείρευτη πηγή

Μες του μυαλού τα πλάτη

Γλυκοχαράζει την αυγή

Μα δεν χωρά σε χάρτη



Ο λόγος δεν είναι κανενός

Μα κατακτά αιώνες

Είναι ο ίδιος ο θεός

Που’ χτισε…

Πότ' αλήθεια , πότε ψέμα

Τα’χεις κάνει θάλασσα

Και στ’απατηλό σου βλέμμα

Τη ζωή μου χάλασα



Μια ερχόσουνα μ' αγάπη

Να μου κλέψεις την καρδιά

Μια γινόσουνα απάτη

Και μου έβαζες φωτιά



Τά’χεις όλα μπερδεμένα

Και μπερδεύτικα και’γω

Στο μυαλό σου διχασμένα

Της αγάπης σ’αγαπώ



Πότ' αλήθεια, πότε ψέμα

Μ’έχεις κάνει ν’απορώ

Στ’όνειρό μου βάζεις τέρμα

Κι άκρη…

Που έκρυβες τόση φωτιά

που στάχτη μ'έχει κάνει

κοιτώ την κρύα σου ματιά

και πυρετός με πιάνει



Είναι τα βήματα βαριά

στο πουθενά πηγαίνω

και με σπασμένα τα φτερά

πάντα στα ίδια μένω



R

Μ'αρνείσαι τώρα κι ο καημός

τα δίχτυα του απλώνει

έγινε η αγάπη σου εχθρός

κι μοναξιά σκοτώνει



Που έκρυβες τόσ' απονιά

που ανύποπτα…

Τα πιο πολλά μου χρόνια

φύγανε και πάνε

σαν κάτι χελιδόνια…

Στα όνειρα που φεύγουν και γυρίζουν

σ'αναζητώ χαρά μου τις βραδιές

μες στα πιοτά που το μυαλό ζαλίζουν

μα κλέβουνε τον πόνο απ'τις καρδιές



R

Πόσο θά'θελα νά'σουν εδω

το δικό σου ν' ακούω σ'αγαπώ

πόσο θά'θελα νά'σουν μαζί μου

νά 'μπεί σ' άλλη τροχιά η ζωή μου . . .



Οι ελπίδες μου γεννιούνται και σκορπάνε

σ' αγάπες-αξαστέρωτες, χλωμές

χαρές που πάντα αγλέντητες…

Λοιπόν από συνήθεια

πήρα το δρόμο πάλι

κρύβοντας την αλήθεια

και με σκυφτό κεφάλι



Κανείς μη δει τα μάτια μου

που είναι δακρυσμένα

και τ'άδεια μονοπάτια μου

πως μ'οδηγούν σε σένα



Το πήρα πια απόφαση

κοντά σου να γυρίσω

χωρίς καμία πρόφαση

δεν κάνω πάλι πίσω

Θα σου φωνάξω σ'αγαπώ

γατούλα μου σε θέλω

που με κατάφερες γιαυτό

σου βγάζω το καπέλο



Λοιπόν…