(Στόν Νίκο Βερ, έναν ταλαίπωρο τής ζωής και τής άγνοιας)



Έχεις ορκίσει στρατηγό σου ένα φυτό

και ασκεπής αποκαλύπτεσαι εμπρός του

δίνει εντολές στο’ παρα-όνομα τού νόστου

κι’ εσύ σκοτώνεις όποιον φίλο ή εχθρό



Άλλες οδούς ήθελ’ η μάνα να διαβείς

και η γραφή από το σπίτι απελπισία

μα η βάσανός σου σ’ εμποδίζει, την ουσία,

σε πολυγράμματα βρεγμένα, να νοείς



Αν αντιστρέψεις και πεδίο και βολή

κι’ ο νους δηλώσει την εκ λάθους… Συνέχεια