Το όχι που είναι ναί το πρωταντίκρυσα
σε βλέμμα 'ουρανού γκρίζα ματιά
σε χίμμαιρα που μέσα της κολύμπησα
φυγής σε μυστικά βαθειά νερά...

Το ψέμμα που είν'αλήθεια το πρωτόμαθα
σε στόμα που δεν χόρταινε φιλιά
σε μύθους που δεν είχανε ονόματα
σε ονείρου μεθυσμένου μυρωδιά...

Το τέλος που είχε αρχίσει δεν κατάλαβα
στου αύριο την αθώα προσμονή
οι λέξεις σου φαρμάκι που μετάλαβα
στου αντίο την απότομη στροφή...

Επιστρέφω στα δικά μου τα λημέρια

αντιστρέφω τα παράλογα νυχτέρια

και πατώ ξανά στη γη...

Στη ζωή μου λέω συγνώμη για το τραύμα

για του λάθους το αναπόφευκτο το κάρμα

κοινωνώ για την πληγή...



Γαληνεύω απ'τα κύματα του πάθους

ανιχνεύω ολα τα ψήγματα του βάθους

της παλιάς μου αντοχής...

Για να σώσω ό,τι σώζεται κι αξίζει

όσα έμαθε ακριβά να ξεχωρίζει

τ'άγιο μάτι της ψυχής...



Διαγράφω αισθημάτων λωποδύτες

και ξεγράφω… Συνέχεια

Πέρασαν τα δύσκολα σκόρπισαν τα όχι

της ψυχής η απόχη άδεια απο ενοχές...

Άνθισαν χαμόγελα γλύκαναν οι σκέψεις

μέρωσαν οι λέξεις φύγαν οι εμμονές...



Εδιωξαν τα σύννεφα μέρες Αλκυονίδες

βρήκαν οι ελπίδες δρόμο επιστροφής...

Με καινούργια σύνεργα τ'όνειρο γυαλίζω

την αγάπη χτίζω με υλικά αντοχής...



Κοίταξα κατάματα γέρους εφιάλτες

μίσους αυταπάτες έθαψα βαθειά...

Πέταξα τα δράματα στο γκρεμό της λήθης

στο πλευρό της λύπης δεν… Συνέχεια

Καρφώνω τα μάτια

στην κρύα οθόνη

χορταίνω απο λέξεις

μαντεύω γητειές.

Σε χείλη γραμμένα

Σε βλέμμα που λειώνει

Τους πάγους του χρόνου

το χιόνι του χτές...



Τους φόβους ξορκίζω

σε νύχτα που καίει

Παλεύω να σβήσω τυφλές ενοχές

Στο μαύρο μελάνι που τόσα μου λέει

την άρνηση κρύβω

σε χίλιες σιωπές...



Ποιός ήρθε?

Τί θέλει?

Για πού μου φωνάζει μαζί του να μπώ?

Σε ποιό παραμύθι?

Σε ποιά αμαρτία?

Σε… Συνέχεια