Είναι στιγμές
Που λαχταρώ
Τα όμορφά σου μάτια
Λάθη του χθες
Όταν μετρώ
Που μ’έκαναν κομμάτια
Είναι στιγμές
Που…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 30 Σεπτέμβριος 2009 στις 10:00 —
7 σχόλια
Έπεσα απ'τα σύννεφα
σαν μου'πες το αντίο
άλλα εγώ περίμενα
όχι χιονιά και κρύο
Ψέματα πάντα έλεγες
πως μ'αγαπάς στ'αλήθεια
να σε πιστέψω έκλαιγες
όπως τα παραμύθια
Μα στη ζωή είναι γραφτό
να παίρνεις ότι δίνεις
για κάθε πίκρα και καημό
πικρό καημό θα πίνεις
Τα όνειρα πετάξανε
γίνανε αυταπάτες
όλα όσα μου τάξανε
πήρανε άλλες στράτες
© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)
Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 27 Σεπτέμβριος 2009 στις 14:00 —
10 σχόλια
Aπ'την κορφή του Όλυμπου
τον κόσμο ατενίζω
στου Δία του απόλυτου
το βλέμμα αρμενίζω
Bλέπω την πλάση γύρω μου
και την καταστροφή της
κι η μοναξιά τριγύρω μου
βρήκε την δύναμη της
Η λογική παράδωσε
τα σκήπτρα της στο χρήμα
χωρίς αυτό πλέον κανείς
δεν κάνει ούτε βήμα
Aπ'την κορφή του Όλυμπου
την μοίρα μου θ' αλλάξω
του Δία του απόλυτου
το στέκι 'γω θα ψάξω
© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 25 Σεπτέμβριος 2009 στις 14:30 —
10 σχόλια
O κύβος ερρίφθη
η μάχη εκρίθη
στη άλλη την άκρη
μοναξιά και δάκρυ
Στ'άδεια τους μάτια
καημού μονοπάτια
πληγές που δεν κλείνουν
φωτιές που δεν σβήνουν
Κεραυνός εν αιθρία
πολλαπλά τα θηρία
ήρθανε να μας κλέψουν
τ' όνειρο να κουρσέψουν
Ο κύβος ερρίφθη
η μοίρα εβλήθη
σπάνε τα φτερά της
φθάνει κι η φθορά της
© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)
Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 23 Σεπτέμβριος 2009 στις 13:30 —
12 σχόλια
Αν είχες σκεφτεί
πριν κλείσεις την πόρτα
θα'μαστε μαζί
τυχεροί σαν πρώτα
Αν είχες σκεφτεί
πριν παίξεις παιχνίδι
θα'ταν η ζωή
ωραίο ταξίδι
Θα είχες φωτιά
ν'ανάψεις το φάρο
και φλόγα ματιά
να κάψεις το χάρο
Αν είχες σκεφτεί
πριν πέσεις στο κύμα
χαρά θα'χες βρει
δεν θα'σουνα θύμα
© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)
Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 22 Σεπτέμβριος 2009 στις 9:00 —
10 σχόλια
Σύνθετα λόγια τρέχουνε
σαν της καρδιάς τους χτύπους
άλλοι τ'ακούν κι αντέχουνε
και άλλοι σπάνε τοίχους
Σαν κύματα πηγαίνουνε
το ένα πίσω στ'άλλο
πότε χαρά μας φέρνουνε
πότε καημό μεγάλο
Μα'γώ απλά θα σου μιλώ
να με καταλαβαίνεις
διπλά θα σου χαμογελώ
μ'αγάπη να χορταίνεις
Σύνθετα λόγια πέφτουνε
σαν της βροχής τις στάλες
πότε αλήθειες σέρνουνε
πότε θολές ψιχάλες
© Copyright, Νικολακάκος…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 20 Σεπτέμβριος 2009 στις 21:30 —
11 σχόλια
Στα κύματά σου θάλασσα
Τη μοναξιά μου σβήνω
Ζωή που σε χαράμισα
Σε δάκρυα σε πίνω
Ζαλίστηκα στο βλέμμα της
πού'χε κρυφές παγίδες
Κι απατηλό το ψέμα της
Μου 'κλεβε τις ελπίδες
R : Έντυσα τα όνειρα μου
Με τ’άρωμα του ερωτά της
Μαχαιριές μεσ’την καρδιά μου
Μού’ριχνε και η σκιά της
Στ'αμέτρητα αστέρια της
Τις πίκρες μου μετράω
Και μες τα άδεια χέρια της
Τις νύχτες μου σκορπάω
© Copyright,…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 17 Σεπτέμβριος 2009 στις 19:30 —
13 σχόλια
Όλοι τους γίνανε κριτές
τα λόγια τους φαρμάκι
Ηθικολόγοι δικαστές
χωρίς σταλιά μεράκι
Ράβουνε ή ξηλώνουνε
δεν έχει σημασία
Βρίζουνε και σπιλώνουνε
χωρίς αιδώ καμία
Το άδικο σημαία τους
και η διπροσωπία
Τα σέα και τα μέα τους
και η μοιρολατρία
Όλοι τους γίνανε κριτές
και μας πουλάνε μούρη
παράλογοι επικριτές
το ψέμα τους τσιμπούρι
© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)
Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 16 Σεπτέμβριος 2009 στις 6:00 —
12 σχόλια
Δεν θά'χεις ήρεμη ζωή
σκληρός θά'ναι ο χρόνος
μέσα στην άδεια σου ψυχή
βαρύς θα είναι ο πόνος
Θα'ναι πληγή το παρελθόν
κι όλα θα τα γκρεμίζει
θα σε πικραίνει το παρόν
το αύριο που ορίζει
R
τα όνειρά σου στο κενό
κόλαση θα θυμίζουν
τ'αστέρια άλλον ουρανό
με φως θα ζωγραφίζουν
Δεν θά'χεις ούτε ήλιου φως
και η καρδιά θα κλαίει
και για τα λάθη σου ο θεός
μονάχα αυτός δεν φταίει
©…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 15 Σεπτέμβριος 2009 στις 5:30 —
9 σχόλια
Γλυκό το ψέμα,
όταν βολεύει . . .
Mπαίνει στο βλέμμα,
αλήθειες κλέβει !
Mπαίνει σαν κλέφτης
και λωποδύτης,
έρωτας- ψεύτης,
θύμα και θύτης !
Mές στου μυαλού τις διαδρομές,
αδέσποτα γυρνάνε,
αλήθειες, ψέμματα, ενοχές
και πάθη που πονάνε !
Πικρή η αλήθεια . . .
Αρρώστεια σκέτη . . .
Ρίχνει στα στήθια,
με το ντουφέκι !
Μ’ ένα της σμπάρο,
χτυπά στο στόχο,
χαρά και χάρο,
πάθος και πόθο…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 12 Σεπτέμβριος 2009 στις 19:22 —
12 σχόλια
Σε μια εξέδρα θεατών
θα σπαταλάς τα χρόνια
απ'τη ζωή σου είσ' απών
και λιώνεις σαν τα χιόνια
Μόνος σου παρακολουθείς
καράβια να σαλπάρουν
τυχαία ρότα δεν θα βρεις
μιας κι οι θεοί λουφάρουν
Και όλο θα χειροκροτάς
των άλλων τα ταξίδια
και τ'όνειρό σου θα σκορπάς
στα ξένα τους παιχνίδια
Σε μια εξέδρα θεατών
θα μεινεις μια φιγούρα
π'αναπολεί το παρελθόν
και βλέπει μια μουτζούρα
© Copyright,…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 8 Σεπτέμβριος 2009 στις 20:30 —
11 σχόλια
Εσύ δεν έχεις το θεό σου
έχεις στ'αλήθεια τρελαθεί
και χάνεσαι στο όνειρό σου
κι ας έχεις χιλιοπροδωθεί
Εσύ γυρεύεις το μπελά σου
στου έρωτα τις θάλασσες
στο κύμα χάνεις τα φτερά σου
από σειρήνες μάγισσες
Μες του καημού τα μονοπάτια
ψάχνεις ελπίδες ψεύτικες
και όλο γίνεσαι κομμάτια
από αγάπες σέρτικες
Εσύ δεν έχεις το θεό σου
έχεις στα λάθη σου χαθεί
σίγουρα πίσω απ'το εγώ σου
τρέχουν τα δάκρυα…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 5 Σεπτέμβριος 2009 στις 15:05 —
13 σχόλια
Σκέψεις σκόρπιες πεταμένες στη γωνιά
Σα λουλούδια μαραμένα και νεκρά
Κρύβουν μέσα της ημέρας τον καημό
Και της νύχτας το μεγάλο στεναγμό
Σκέψεις σκόρπιες που σαλπάρουνε στο κύμα
Με πυξίδα χαλασμένη αχ τι κρίμα
Κουβαλάνε το δικό μου το σταυρό
Και τα βάζουν με τον ίδιο τον καιρό
Σκέψεις σκόρπιες στον αγέρα που περνά
Ταξιδεύουν τ’όνειρό μας που γερνά
Στης αγάπης το κλεισμένο μονοπάτι
Και κυρίαρχο στο τέλος την…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 3 Σεπτέμβριος 2009 στις 10:30 —
12 σχόλια
Για χάρη σου θες να πεθάνω,
μα τέτοια χάρη δε στην κάνω
παιχνίδι σε διπλό ταμπλό
δε γίνεται να συντηρώ !
R : Λαμπάδα ανάβω τη σιωπή,
κεράκι την υπομονή,
μόνος μου κάνω Εσπερινό,
μες στου μυαλού μου το βυθό,
εγώ ποτέ δε θα χαθώ !
Θα ζοριστώ και θα πονέσω
μα τελικά θα τα βολέψω
έχει για όλους ο Θεός,
κανείς δεν είναι κανενός !
© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)
Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 1 Σεπτέμβριος 2009 στις 10:16 —
15 σχόλια