Έχω υπόψιν μου



Πως τα κεκτημένα



Κινδυνεύουν .



Γνωρίζω καλά , πως πρέπει



Το μεροκάματο



Να θεωρείται πλέον



Τύχη και μεγαλείο.



Νοιώθω πως έφτασα στο λιμάνι



Την στιγμή που



Έφευγε το πλοίο.



Έχω εμπεδώσει



Πως η εποχή αυτή



Είναι τελικά



Αλάνθαστη στο σημάδι.



Σημάδεψε και



Μάς πέτυχε όλους.



Ή σχεδόν όλους.



Ξέρω πως…

Ανακεφαλαιώνοντας.



Χαίρομαι που έληξε



Η σεζόν των ζωτικών ψεμμάτων.



Λυπάμαι που κι η νέα



Έχει συνθηκολογήσει



Με μίζερες αλήθειες.



Χαίρομαι που οι ραγιάδες



Βγήκαν στη σέντρα



Κι έστειλαν αδιάβαστες



Προγνώσεις και προβλέψεις.



Λυπάμαι όσους έπαθαν



Την πλάκα τους.



Χαίρομαι που δεν περιμένω ,



Που δεν μπορεί , να με σώσει



Τίποτα και κανένας.…