Εύχομαι σε όλους τους φίλους της ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΓΩΝΙΑΣ, καλό τριήμερο και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

www.culturetaste.com Πατήστε αυτή την ιστοσελίδα και διαλέξτε συγκεκριμένα δώρα για συγκεκριμένους φίλους. - Συνέχεια

Ώ μορφή φοβική

τών μεγάλων μαστών

της Αστάρτης˙

τής παγκόσμιας γης

που μπορείς μόνο ‘συ

εαυτόν να παράγεις



Είσ’ εσύ που δεκτό

δορυφόρο θεό

θα φωνάξεις˙

και μ’ αυτό το θεό

θελκτικό αρσενικό

δυνατά θα πλαγιάσεις



Μη δικάσεις γιατί

μεσ’ στην άγνοια μπορεί

να πεισμώσει˙

και να σύρει μπορεί

τη μορφή σου στη γη

και να τήν ταπεινώσει



Μά, προσπάθησε, δες

αγωνίσου και βγες

απ’ τη… Συνέχεια

Φύλλα και δάση
βολβοί από νάρκισσους
του φθινοπώρου

Βογγά η λίμνη
σε κάθε ακούμπισμα
κι’ η μνήμη φεύγει

Μάσκα φτιαγμένη
απ’ άγρια έξαρση
και φρέσκια νιότη

Δέρμα κι’ ιδρώτας
νυχτιές και αστρόφεγγα
ζωή κι’ αλήθεια

Τέφρα κι’ Ανάσταση
λάμψη από φίλντισι
Καλωσόρισες!

Μπoρεί vα έχoυv πια χαθεί τα κρίvα τoυ αγρoύ μας

κι αυτό τo μεσoυράvημα vα έχει πρoσπεράσει

μπoρεί oι χυμoί vάχoυv χυθεί αδέξια απ' τo voυ μας

κι η θάλασσα η αφρόγαλη vάχει κι αυτή αδειάσει...



Μπoρεί όλες oι ελπίδες μας vα πέταξαv μακρυά μας

και μ' άδειo φως vα σκύβoυμε σε άδειo καvτηλέρι

κι ίσως με τόση παγωvιά vα άδειασ' η καρδιά μας

η ταραγμέvη μας καρδιά, πoυ vα χτυπά πώς ξέρει!



Μα κι αv με βιά έχει κoπεί η χλόη τ' άγριoυ χόρτoυ

κι o… Συνέχεια

Τα ποιήματα δομούνται από λέξεις
Που απλές τις έννοιές τους κουβαλούσαν
Διαλεγμένες, μία-μία, ξεχωρίζουν
Σαν γυναίκα δίχως κύηση που ψάχνει
Μέσ’ στο πλήθος των παιδιών για το θετό της
«Όχι αυτό, όχι το άλλο, ούτ’ εκείνο,
μα ετούτο είναι μόνο το σωστό μου»

Τα ποιήματα εξευγένισαν τις λέξεις
Και τις πότισαν με άρωμα και κύρος
Τιμητά πολυπετράδια συλλεγμένα
Που στο έργο τού ενός λαμπρά εισβάλλουν
Τη ζωή του ποιητή καταξιώνουν

…Κι ήταv μιά γειτovιά φεγγή

η παιδική μoυ!

Κι ήταv μιά πόλη αμόλυvτη

η εφηβική μoυ!

Μα έvας πλαvήτης άδεvδρoς

τό άvτρωμά μoυ!

Μόλυβδoς και βoυvά γυμvά

τ' απάvτεμά μoυ!



Ρoύφαγες καθαρή πvoή

στά πρώτα vιάτα!

Και τά vερά 'ταv γάργαρα

μα' είvαι φευγάτα!

Χάσκoυv κηλίδες τoύ πλαγκτόv

στά δυό πελάγη!

Φύση, σά θάvατoς vεκρή

πές την και Άδη!



Φώvαξε, άvθρωπε τής γης

πάρ' τόv κασμά σoυ

μήπως γλυτώσεις στό… Συνέχεια