Πιάνει το γεμάτο μπύρα ποτήρι της, πίνει ακόμα μια γουλιά και το ακουμπάει πάλι στο τραπέζι. Κοιτάζει για λίγο τριγύρω και στρέφει πάλι το βλέμμα της προς το πάτωμα, πειράζει λίγο τα μαλλιά της και τώρα σηκώνει το κεφάλι της. Δείχνει να προσπαθεί να χαμογελάσει, όμως δεν τα καταφέρνει. Πίνει άλλη μια γουλιά και φαίνεται σκεπτόμενη. Το σώμα της είναι εκεί, το μυαλό της όμως όχι. Κάτι την απασχολεί, κανείς όμως δεν ξέρει τι.

Σίγουρα θα ανταλλάξουμε μερικές κουβέντες. Θα δείξει…

« Κι όταν πατέρα εσένα κοίταγα στα μάτια

κι ήθελα τόσα να σου πω

μα χρόνο πια δεν είχα,

θα σε κοιτώ στον ουρανό,

εκεί που είσαι τώρα

και θα σου λέω σ’αγαπώ,

θα σ’αγαπώ για…