Σαν γύφτισα στη ζητιανιά που κρύβει το προσφόλι

μεσ’ σ’ αδειανό πουκάμισο σε τρύπιο αποφόρι

ο έρωτας σου σάβανο σε σκιερά υπόγεια

και το κορμί σου ενέχυρο σε πληρωμένα λόγια



Ελένη που των Ατρειδών η άνομη φατρία

τον έρωτά παζάρευε και σ’ έστελνε στην Τροία

με αίμα Ιφιγένειας σπονδή και κοινωνία

της άγιας οικογένειας ανίερη θυσία



Κι όπως το θέλουν οι καιροί τα πάντα να ‘ναι ίδια

σκουλήκια σέρνονται γυμνά κι υπνωτισμένα φίδια

που… Συνέχεια

Γλυκόπιοτο χαρμάνι η Σαλονίκη

Κι η αγκαλιά της άγονη γραμμή

Γυναίκα που ξερνάει το φιλί της

Στης νύχτας την κρυφή συναλλαγή



Τα μάτια σου κομμάτια από φεγγάρι

Τα χέρια σου ξυράφια από γυαλί

Απάνω στο υγρό σου μαξιλάρι

Σε ξεγεννούσε γύφτισα μαμή



Τα όνειρα σημάδια σου στην άβυσσο

κι η κόλαση της νύχτας σου σκυλάδικο

Στη ζεμπεκιά απάνω κλαίς για τ’ άδικο

Στο τσιφτετέλι σου αντρειεύεις το απτάλικο



Με γεύσεις με ουσίες και… Συνέχεια

Any Way Μάγκες



Σας σβέρκωσαν συντρόφια μου

οι πειρασμοί κι οι ανάγκες

φιλιά και χαιρετίσματα

κι any way μάγκες



σκυφτός Ιούδας που αλυχτά

σκύλος που νυχτερεύει

όταν η αλήθεια σας πονά

το ψέμα σας χαϊδεύει



στα εύκολα στα σίγουρα

βοσκάνε τζάμπα μάγκες

μες τη χαρά συνέταιροι

και στις ανάγκες δάγκες



στη λογική σας έγκλειστοι

τρόφιμοι στην αρρώστια

στο ζύγι της αγάπης

σας λείπουν… Συνέχεια

Νύχτα που αντρειεύει τον τρελό

τον φόβο που αλαργεύει

η μητριά η ανάσα της

τ’ αγρίμνι μου θεριεύει



πάνω που ξαστερώνει ο νους

το γρέζι του να λιάνει

στέλνει την πρωτομοίρα μου

τάχατες να με γιάνει



μαστίχα από σαρκόδεντρο

με πίνει και με φτύνει

με παζαρεύει με καιρό

κι ενέχυρο μ’ αφήνει



με υγρό φλογμό πως με κερνά

μ’ ψέμα πως με ψήνει

στην πλώρη της πως με μεθά

πως με ξερνάει στη πρύμνη



στα… Συνέχεια

Ο φίλος μου λοιπόν ο ακριβός ,

ο σκύλος μου , ο εαυτός ,

ήθελα να ‘χει δύναμη , να μοιάζει με λιοντάρι

κι όνομα του ‘ταξα θεού , να τον φωνάζω Άρη



είχε μουσούδα έξυπνη ,και αλαργινά ματάκια

Και τα βυζάκια τόσα δα, σα σάρκινα κουμπάκια



Άπλαστο γέννημα χαράς ,τίποτα δεν νογούσε

κι ακράτεια είχε στη χαρά,

όταν εγώ τον χάιδευα , αυτός με κατουρούσε



σκανδάλιζε τη γειτονιά , κι αλήτευε τ’ αλάνι

και γω κοκορευόμουνα , είχα φίλο… Συνέχεια

ΤΟΛΜΩ ΝΑ ΕΙΠΩ

Τολμώ να ειπώ .

θα σ’ αγαπούσα

πως –



μονάχα αν δεν σε γνώριζα

όπως σε έχω μάθει



και αν είχες τόση μοναξιά,

όση είναι η δύναμή μου ,



έτσι θα σ’ αγαπούσα ,

όπως κατέχω εγώ να αγαπώ



Θα σ’ αγαπούσα



αν ήθελες

μα δεν μπορούσες



Αν πήγαινες προς τον σταυρό

χωρίς να το μπορείς χωρίς να το αποφύγεις



και έτσι και εσύ θα υπέμενες

όπως και γω

όταν αγαπώ



Με… Συνέχεια

Γένοιτο

της μοναξιάς ανάθεμα ο Ποθητός

με το ίδιο το λεπίδι

πορφύρα που κοχλάζει



τη μια Φλογμός ,

γένοιτο Πόνος ,

τη σάρκα που χαράζει



την άλλη κόβει το ψωμί

γένοιτο Φως,

και το μοιράζει



και φρέαρ της αυγής λουσμένο στάχτη

εσχάτη Επιστροφή απλόχερη που αγιάζει



Πληθωρικός ο Αναβαλλόμενος Ορίζει.



και πάλι ,

γένοιτο Νύχτα ,

το νυφοστόλι σου



Πόλη μου , στέρφα η γη σου

κι η μέρα… Συνέχεια