Τὰ τῆς σήμερον, σήμερον, ὄχι αὔριο.

[Ἰάνης Λὸ Σκόκκο]

Τὄπαμε, βρῆκα κάτι ποὺ νὰ μ' ἀρέσει: τὶς πρῶτες σελίδες!
.Ἄμ, ἔτσι τώρα πιὰ καυλώνω: μὲ τρελλὲς ἐπικεφαλίδες

Κι' ἀπὸ μέρα σὲ μέρα,
ξεχνῶ πὼς εἶμαι λέρα.
Διαβάζω μ' ἀγαλλίαση, κατὰ πῶς κρίνω 'γὼ τὶς εἰδήσεις
καὶ σ' ἐπιτρέπω, νὰ βρεῖς τρόπους πῶς θὰ μὲ προπαγανδίσεις.



Τί μεγάλη κι' ἀναπάντεχη χαρά!
(Ποιός ὁ λόγος δά, νἄχανε καὶ παρά;)
Οἱ μουσικοὶ τοῦ δρόμου παίζουν γιὰ τοὺς ἀστέγους· κι' ἐγώ, πάντως, νιώθω κάποια λύπη.
Εἶναι - τὸ ξέρω - ποὺ τὰ παχύδερμα τοῦ κόσμου μὲ καημὸ λυώνουν καὶ χάνουν λίπη.
====
* Αὐτό, τὸ καταλάβαμε: Πόλεμος τῶν ΑΟΖ στὴν Μεσόγειο.
Τῆς ζωῆς μας τὴν ἰσοπέδωση, ποιός τὴν ἔφερε στὸ ἀπόγειο;
Ποιό, δὲν ξέρω, νὰ πατήσω πληκτρολόγιο
νὰ σᾶς γράψω μακροσκελὲς ὑβρεολόγιο;
====
* Ἄν ἑλληνικὰ καταλαβαίνω: κάλλιο μαστίγιο παρὰ καρότο.
.Ἐφαρμόζει στὶς πληγὲς ὅ,τι δὲν στέκεται στὴ σούφρα: τὸ τσιρότο!

[Παντελής]

πράγματι να μας ωριμάσεις,

τόλμησε να δοκιμάσεις......

[Παντελής]

άκουσον μεν, πάταξον δεν....

[Constance Celi]

Eυτυχώς που υπάρχουν άνθρωποι που μιλούν με αλήθειες!

[Nefeli riga]

!!!!!!!!!!!!!!!!!