Σεβασμός της προσπάθειας κάθε καλλιτέχνη.

[ΚΛΕΑΡΧΟΣ]

Παρατηρώ ότι,στα διάφορα μουσικά σάιτ που συμμετέχω,η προσπάθεια κάποιων δημιουργών,μουσικών,συνθετών,τραγουδοποιών στιχουργών,δεν γίνεται σεβαστή από κάποιους άλλους μουσικούς,συνθέτες, τραγουδοποιούς,στιχουργούς.Βλέπω ότι για τους δικούς τους λόγους,πολλές φορές επιτίθενται σε διάφορους στιχουργούς για παράδειγμα,κάνοντάς τους αρνητικές κριτικές και το μόνο που καταφέρνουν είναι,να κόβουν τον αέρα,την θετική τους ενέργεια και ίσως την διάθεση να ξαναπροσπαθήσουν να γράψουν.Αναφέρουν για παράδειγμα ότι εδώ έκανες λάθος δεν χρησιμοποίησες σωστά τα σημεία στίξης και ότι χρειάζεσαι περισσότερη προσπάθεια.Το ίδιο συμβαίνει και με τους συνθέτες μουσικούς τραγουδοποιούς.Έρχονται και σου λένε για το πώς έπρεπε να γίνει το τραγούδι που μόλις μελοποίησες εσύ ως συνθέτης,ότι οι στιχουργοί που μελοποιείς δεν είναι και οι καλύτεροι και άλλα πολλά .....
Πιστεύω ότι κάθε στιχουργός,κάθε συνθέτης,ΟΤΙ έργο και να παράγει, πρέπει να γίνεται απόλυτα σεβαστό....δεν είναι ένας κόσμος φτιαγμένος μόνο για τέλειους,άσε δε που εγώ δεν θα ήθελα ποτέ και να είμαι τέλειος......
Αυτή είναι λοιπόν η δουλειά αυτών των ανθρώπων,εν ήδη Χ factor να χρησιμοποιούν εαυτό ως κριτική επιτροπή;;;;;;
Αυτό είναι η έννοια του καλλιτέχνη;;;;;;
Συμμετέχουμε σε διαγωνισμό στίχου ή τραγουδιού και δεν το κατάλαβα;;;;
Συμφωνείτε με τέτοιες πρακτικές;;;;;;;
Μόνο εγώ τα βλέπω αυτά τα πράγματα;;;;;;;;;;
Περιμένω τις σκέψεις σας για το αν συμφωνείτε ή διαφωνείτε και αν κατάφερα να γίνει κατανοητός ο συλλογισμός μου.......

Υ.Γ Θέλω να γίνει γνωστό ότι οι ανησυχίες μου αυτές,δεν αφορούν αυτό το σάιτ,στο οποίο τουλάχιστον ως τώρα,βρήκα μόνο ΖΕΣΤΑΣΙΑ.

[Ἰάνης Λὸ Σκόκκο]

Δὲν ξέρω. Ὁ καλλιτέχνης πρέπει νὰ εἶναι αὐστηρὸς μὲ τὸν ἑαυτό του, νὰ ξέρει τὶ πλάθει, τόσο, ποὺ νὰ μὴν τὸν ἐπηρεάζουν οἱ κριτικὲς,  ἐδῶ κι' ἐκεῖ,  καὶ μόνον,  ἄν τοῦ προσφέρουν κάτι,  πρὸς βελτίωση, νὰ τὸ στοχάζεται. Δὲν εἶμαι ἐπιεικὴς γενικῶς.

Ὑπάρχουν πρωτόλεια ποὺ ὑπόσχονται "κρυφὰ" ἕνα μέλλον καὶ χαίρομαι νὰ τὰ ἀνακαλύπτω,  εἰ δυνατὸν πρῶτος. Τότε ἐνθαρρύνω τὸν καλλιτέχνη. Αὐτὸς ὅμως νὰ κοιτάζει τὴν δουλειά του καὶ νὰ μὴν τρέχει πίσω ἀπὸ τοὺς ἐπαίνους καὶ τὶς τυχὸν πωλήσεις. Ἄν τοῦ ποῦν κάποια καλὰ λόγια, νὰ μὴν εἶναι ὑποχρεωμένος νὰ τὰ ἀνταποδώσει. Δὲν βρισκόμαστε σὲ σαλόνι φιλοφρονήσεων. Καθένας κουβαλάει τὴν μοναξιά του. Καλλιτέχνης ποὺ ἐπιζητεῖ συντροφιὰ, ἁπλῶς ἀλλοιώνεται, χαραμίζεται καὶ ξυπνᾶ κάθε ἄλλο παρὰ καλλιτέχνης,  ἕνα πρωὶ. Τὸ ἔργο του πάντως πρέπει νὰ κοινοποιεῖται. Κι' ἄν ἔχει ἐπίγνωση, θὰ δεῖ μόνος του ἄν βρίσκει ἀνταπόκριση.

Ἄ, συνήθως διαπιστώνω πολλὴν ἠθικολογία ἤ ἐξιδανικεύσεις. Ἀποσύρω γρήγορα τὰ μάτια μου καὶ τ' αὐτιά μου. Μὲ τὰ "ὡραῖα" αἰσθήματα φτιάχνουμε κακὴ τέχνη - ἄν εἶναι τέχνη αὐτὸ!

[ΤΥΨΕΙΣ]

Τὸ ἔργο του πάντως πρέπει νὰ κοινοποιεῖται.

συμφωνώ σε όλα αλλά αυτό το κράτησα γιατί είναι ειδικό μάθημα στην σχολή καλών τεχνών ...αν ένας καλλιτέχνης φτιάξει ένα πολύ ωραίο γλύπτό καί το έχει κλειδωμένο σε ένα δωμάτιο δεν είναι καλλιτέχνης μόλις όμως ανοίξει την πόρτα και μπεί ένας άλλος άνθρωπος και το δεί αυτόματα ο πρώτος γίνεται γλύπτης ...χρειάζοντια τουλάχιστον δύο για να είναι ο ένας καλλιτέχνης....

[marakos]

ΟΤΙ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑς ΜΑΣ,ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΝΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕΒΑΣΤΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ.

[ΤΥΨΕΙΣ]

μακάρι να είχα κάποιον που να γνωρίζει και αφιλοκερδώς και τελέιως φιλολογικά να διέθετε χρόνο να τα διάβαζε και άν έκρινε ότι  μπορούσε , ναι να μού δώσει συμβουλές και σε κάθε μου ποιήμα μου να γίνομαι καλύτερος..και καλύτερος..θα το δεχόμουνα όπως σε όλες τις καλές τέχνες υπάρχουν συμβουλές οδηγίες το ίδιο και με την πόίηση ...εγώ ο ίδιος πολλές φορές σε ποίηματα μου παλαιότερα αφαίρεσα πράγματα και βελτιώθηκαν ..όπως και το ανάποδο...

η έμνπευση είναι κάτι που δεν χάνετε στην κριτική του λόγου....γιατί πάντα αντιμετωπίζεται με σεβασμό.......

[ΚΛΕΑΡΧΟΣ]

 Νομίζω ότι όλοι έχετε δίκιο στους συλλογισμούς σας,απλά να προσθέσω ότι ζούμε σε έναν κόσμο εγωπάθειας,εγωκεντρισμού,και υπεροψίας....ο καθένας έχει το δικαίωμα της άποψης και έκφρασης,αλλά πρέπει πρώτα να βρει εκείνες τις λέξεις που δεν θα χρησιμοποιηθούν ως στοιχείο επιθετικότητας απέναντι σε κάτι διαφορετικό ....

[ΤΥΨΕΙΣ]

συμφωνώ απόλυτα απόλυτα με αυτά που έγραψες......

[Ἰάνης Λὸ Σκόκκο]

Πολλὲς φορὲς ἄκουσα ἀπὸ χείλη ποὺ δὲν τὸ περίμενα κάτι σημαντικὸ καὶ ποὺ μὲ ἔβαλε σὲ σκέψεις ἤ μοῦ ἔδωσε χαρὰ ἤ λύπη. Ἀκούω τοὺς πᾶντες προφορικῶς -  ὄχι γραπτῶς, δὲν τὸ ἀντέχω. Ὁ προφορικὸς λόγος εἶναι αὐθόρμητος καὶ ἀνεπανάληπτος. Ὁ γραπτὸς μπορεῖ νὰ ἀναθεωρηθεῖ, νὰ βελτιωθεῖ καὶ ἤ νὰ καταλήξει στὸ καλάθι τῶν ἀχρήστων ἤ νὰ ἀναβληθεῖ γιὰ μελλοντικὴ ματιὰ ἤ νὰ δημοσιευθεῖ. Τὸ τελευταῖο προκαλεῖ ἀπαιτήσεις. Μιλᾶμε αὐθόρμητα ἀλλὰ δημοσιεύουμε σκόπιμα, ἐπὶ τ'αὐτοῦ: ζητώντας ἀναγνώριση (ἔπαινο). Σὲ μιὰ Ποιητικὴ Γωνιὰ περιμένω δόκιμα κείμενα. Τὰ ἄλλα, ἄς συζητιόνται κατ' οἶκον.

Ἡ γλώσσα εἶναι βασικὸ ὄργανο. Ἀδιαπραγμάτευτο. Καὶ μόνον ὅταν τὴν κατέχεις, μπορεῖς νὰ..."τῆς ἀλλάζεις καὶ τὰ φῶτα" φωτίζοντάς την καὶ δίνοντάς της νέες διαστάσεις.

Ἡ κριτικὴ δὲν βοηθάει τὸν δημιουργὸ - τοῦ δίνει μιὰ δική της ἑρμηνεία, ἄν ἐμβαθύνει, βέβαια. Γιὰ νὰ ὑπάρξει κριτικὴ, χρειάζεται ΕΡΓΟ. Τὰ: εὖγε, ἐξαίρετο, μοῦ ἄρεσε πολὺ κτλ. εἶναι κουραφέξαλα. Τὰ λέμε ἔτσι, γιὰ νὰ τἄχουμε καλὰ μὲ τοὺς ἄλλους, στὶς σχέσεις μας. Ἡ τέχνη τότε πάει, πέταξε...

[Ἰάνης Λὸ Σκόκκο]

Σεβασμὸς στὸν ἄνθρωπο, πρῶτ' ἀπ' ὅλα, ἄν ὁ ἴδιος σέβεται τὸν ἑαυτό του καὶ... σὺ (ἀορίστως τὸ λέω) ὅμως πρέπει νὰ εἶσαι  ὅπως τὸ λέει καὶ ὁ Καβάφης στὸ

" Ὅσο μπορεῖς..."

Ὁ καλλιτέχνης εἶναι καλλιτέχνης ὅταν προσπαθεῖ - πολὺ - ὄχι ὅταν δηλώνει μὲ πάσαν εὐκολίαν: καλλιτέχνης.

Ἡ πολλὴ προσπάθεια καθρεφτίζεται στὸ ἔργο του καὶ ὅλοι τὴν παραδέχονται, ἀκόμη κι' ἄν τὸ ἔργο δὲν προσαρμόζεται στὰ γοῦστα τους. Ὅποιος παραπονεῖται γιὰ "κακὲς" κριτικὲς ποὺ λαβαίνει, νὰ τὰ βάζει μὲ τὸν ἑαυτό του - ἔτσι μοῦ φαίνεται πιὸ σωστὸ. Ὁ κακὸς καλλιτέχνης δὲν θὰ βρεῖ καὶ δὲν πρέπει νὰ βρεῖ ποτὲ σεβασμὸ. Ἄντε νὰ βρεῖ συμπαράσταση ἀπὸ τοὺς ὁμοίους του, δηλαδὴ τὴν κλίκα του. Ὁ καλὸς καλλιτέχνης δὲν χρειάζεται κανέναν ὑποστηρικτὴ. Ἡ ἀναγνώριση θἄρθει, ἔτσι κι' ἀλλιῶς.

[marakos]

εγώ ακόμα μπουσουλάω κι ως εκ τούτου είμαι εκτός κριτικής

[Μονεμβασίτη]

Παλιότερα έπρεπε κάτι να είναι τέλειο για να βγει στις εκδόσεις ή στη δισκογραφία.
Τώρα όλα έχουν αλλάξει με το ίντερνετ όμως.

Για μένα είναι σα να παρακολουθούμε τις σπουδές, τις μελέτες, τις δοκιμές του καθενός.
Είμαστε δηλαδή συμμαθητές, συμφοιτητές, κάτι τέτοιο σε μια αόρατη αλλά υπαρκτή μουσική ακαδημία, ευτυχώς για μας και δυστυχώς για όσους είχαν συνηθίσει αλλιώς.
Η πρόοδος έρχεται με τα χρόνια μόνη της στη δουλειά του καθενός μόνο αν υπάρξει συνέχεια σε αυτήν.
Εγώ για παράδειγμα μετά από μερικά χρόνια κάνω λιγότερο χρόνο για το ίδιο αποτέλεσμα, αυτό είναι όλο και συνεχίζω τις σπουδές.
Αν και είχα μια τυχαία συμμετοχή σε σιντί δεν με απασχολεί καθόλου η δισκογραφία.
Με ενδιαφέρει μόνο να συνεχίσω να μελετώ το στίχο (και παράλληλα και τη μουσική, μιας και μαθαίνω κλασσική κιθάρα).
Λοιπόν το θέμα ποιο είναι; Είναι να καταλάβουμε τι είναι η μουσική, τι είναι ο στίχος. Και είναι όμορφο να μην είμαστε μόνοι στην προσπάθεια γιατί είναι μακρόχρονη, σε μερικούς θα κρατήσει μια ζωή.
Οπότε καταλήγουμε συνοδοιπόροι. Ένα χαιρετισμό σε όλους σας κι ένα μήνυμα πριν κλείσω, μην ξεχνάτε ότι οι λέξεις πάνε μαζί με τις ιδέες κι οι ιδέες πάνε μαζί με τις αξίες και τα ιδανικά.

[Nick Renito]

Αγαπητέ Κλέαρχε!..

Διάβασα με μεγάλη προσοχή , τα γραφόμενα σου παραπάνω, καθώς και των λοιπών μελών.

Το θέμα που αναμόχλευσες, είναι πολύ σοβαρό και το έχω συναντήσει στην καλλιτεχνική μου πορεία των (42) χρόνων που ασχολούμαι με ποίηση-στίχο, ζωγραφική, λογοτεχνία, πολλές φορές.

Έτυχε να μου μελοποιήσουν στίχους  μουσικοσυνθέτες , που δεν μου άρεσε η μουσική επένδυση σε ορισμένα σημεία  η στο όλο δέσιμο του τραγουδιού.

Δεν είπα ποτέ, δεν μου αρέσει και προπάντων μπροστά σε άλλους!.. ΄ Έπιανα, τον συνεργάτη μου ιδιαίτερα, μόνο οι δυο μας και του έλεγα: ¨-Έχουμε σουξέ Γιώργο!..Πολύ ωραία μουσική!..Τι λες;!..Να πετάξουμε μερικές εβδόμες στο ρεφραίν;!. Θα γίνει φανταστικό!..Τι λες ;!.. Εσύ είσαι ο μαέστρος!.. " κι ο μαέστρος το ανέβαζε στα σύννεφα!..

Έτσι ούτε θιγόταν,..και γινόταν βελτιώσεις στην σύνθεση!..

Έτυχαν περιπτώσεις που κατά την διάρκεια της δημιουργίας της μελωδίας , άλλαζε μερικές λέξεις από τους στίχους.

Όταν το άκουγα, προβληματιζόμουν, αλλά ποτέ δεν είπα : "-Εδώ,..γιατί άλλαξες τους στίχους;!." .Καταλάβαινα ότι εκεί υπάρχει πρόβλημα στο δέσιμο του τραγουδιού!.. Μελετούσα με προσοχή τις αλλαγές κι αν έβρισκα κάτι καλύτερο , το πρότεινα , με όμορφο τρόπο , διαφορετικά υιοθετούσα κι εγώ τις αλλαγές !.. 

Ήμουν τυχερός, που στα νεανικά μου χρόνια, γνώρισα δυο μεγάλους  για μένα καλλιτέχνες της πένας, Το Αλέκο Σακελλάριο και τον Κώστα Βίρβο . Τους έδινα τα ποιήματα και τους στίχους που έγραφα και τους ζητούσα να μου κάνουν διορθώσεις!.. Έμαθα πολλά πράγματα από αυτούς κι ήταν ουσιαστικά  οι δάσκαλοι μου!..

Από αυτούς και τους ευγνωμονώ,  έμαθα να σέβομαι τις δημιουργίες των άλλων και να μη τους αποθαρρύνω ποτέ, είτε ήταν νέοι-άπειροι, είτε έμπειροι αλλά με σημεία που κατά την άποψη μου ήθελαν βελτίωση!.. Έλεγα: "-Δεν θα ήταν καλύτερο... αν εδώ το έγραφες ..να..έτσι..Δες το!... Πάλι ...τι σου λέω εγώ...Εσύ ξέρεις καλύτερα από μένα!..'

Μου έτυχαν περιπτώσεις, να μου κάνουν κακοπροαίρετες κριτικές και μάλιστα Δημόσια!.. Πάντα συγκρατιόμουν, έλεγα μόνο , ο χρόνος κι ο κόσμος θα κρίνει!.. και εφάρμοζα την συμβουλή ενός φίλου Δημοσιογράφου : " Ποτέ να μην έρχεσαι σε αντιπαράθεση όταν σου κρίνουν ένα έργο Δημόσια,..ακόμα κι αν έχεις δίκιο!... Θα κάνεις προσπάθεια ανατροπής των ισχυρισμών των , με την παρουσίαση στοιχείων , γεγονότων, .. στην κατάλληλη στιγμή!..Όταν δεν έχουν αυτοί να πουν τίποτα περισσότερο!.., ..στο τέλος!!." Το εφάρμοσα  στην πράξη κι είδα ευνοϊκά αποτελέσματα!..

Μου έτυχαν περιπτώσεις να μου κάνουν καλοπροαίρετη κριτική , προσεγγίζοντας με ιδιαίτερα, χωρίς την παρουσία άλλων!.. Σε αυτές τις περιπτώσεις παρατήρησα ότι τις περισσότερες φορές είχαν δίκιο και υιοθετούσα την άποψη τους, εξ ολοκλήρου η εν μέρει!.. Ίσως γιατί κουβαλούσαν μαζί τους και την αγάπη τους και την εκτίμηση τους στην δημιουργία μου!..

Με αυτά τα λίγα, κατέθεσα κι εγώ την άποψη μου σε αυτό το θέμα, παρ όλο που αποφεύγω να συμμετέχω σε τέτοιες συζητήσεις, γιατί απαιτούν ελεύθερο χρόνο, που δυστυχώς δεν έχω!..

Με ένα μεγάλο μπράβο , στον συμπατριώτη μου Κλέαρχο (Γεννήθηκα στο Ρουμελί Μυλοποτάμου-Ρεθύμνου), που άνοιξε την συζήτηση αυτή, κλείνω ότι είχα να πω σχετικά!..

[Ειρήνη]

Νίκο με κάλυψες απολύτως! Συγχαρητήρια πάνω από όλα για το ήθος!!!