ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΦΟΡΑΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ

[Μιχάλης13]

Τι να ‘ναι αυτό που κάθε βράδυ με σκοτώνει
ίσως που η νύχτα ολομόναχο με βρίσκει
ίσως ο πόνος , που με σκεπάζει σα σεντόνι
ίσως που πνίγομαι γουλιά γουλιά στο ουΐσκι .
Τι να ‘ναι αυτό που κάθε βράδυ με ματώνει .

Είναι που μακριά σου κλείσανε όλοι οι δρόμοι
αφού κάθε μου βήμα ήταν ένα σ’ αγαπώ σου
μα για τα δάκρυά μου φταίει και κάτι ακόμη
πως το φεγγάρι πάλι φοράει το πρόσωπό σου .

Τι να ‘ναι αυτό που κάθε βράδυ με πεθαίνει
ίσως τα δάκρυα της βροχής πάνω στο τζάμι
ίσως που η ζωή μου με προσπερνά σαν ξένη
ίσως της μοίρας μου οι πληγές μες την παλάμη .
Τι να ‘ναι αυτό που κάθε βράδυ μ’ αρρωσταίνει .

Είναι που μακριά σου κλείσανε όλοι οι δρόμοι
αφού κάθε μου βήμα ήταν ένα σ’ αγαπώ σου
μα για τα δάκρυά μου φταίει και κάτι ακόμη
πως το φεγγάρι πάλι φοράει το πρόσωπό σου .

[ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ]

πως το φεγγάρι πάλι φοράει το πρόσωπό σου .

ωραίο φίλε μου αλλά αυτή η στροφή
όλα τα λεφτά!!!!!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!
γεια σου Μιχαλη

[Έλλη]

ποίημα ολόγιομο