Το όνειρο είχε θαφτεί

[ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ]

Το όνειρο είχε θαφτεί


Έφυγε νέος όμορφος
με ένα χαρτί στο χέρι
ορίζοντας γαλάζιος
κι’ ο οδηγός βαπόρι

Ταξίδια έκανε πολλά
σε άγνωστες πατρίδες
φόρτωνε παρηγοριά
το είναι του με ελπίδες

Πέρασε μύρια κύματα
σε κάθε λιμάνι πόθος
πλήρωνε ξένη αγκαλιά
να μη νιώθει μόνος

Ώσπου μια μέρα η μάγισσα
η κακιά μαυροφορούσα
τον χτύπησε τόσο βάναυσα
και πείρε την κατιούσα

Σ’ άσπρα σεντόνια κύλισε
μερόνυχτα πονούσε
η μάνα του εκραύγαζε
και αυτός ψυχορραγούσε

Τον φέρανε μια χαραυγή
με πάπλωμα τη σημαία
το όνειρο του είχε θαφτεί
με το όνομα Αχιλλέα


10-02-10

[γκατλούλα]

Τι πόνος Μιμή...

[Νίκη-Αννα Π.]

Πολύ όμορφο Μιμή μου αν και θλιβερό...

[M alive s]

Αποχαιρετισμός με δάκρυα μουσκεμένος.