Τι γλώσσα ! ( Ti glwssa ! )

[Manuel Adams]

Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική.

Τι γίνεται όμως με τη γραφή;

Λάθος το σύστημα,πολύπλοκο και στριφνό!

Δεν είναι της μοδός,δεν το αντέχω!

Άλλωστε,αυτό που το στόμα λαλεί δεν το υπαγορεύει το χέρι...

Άλλαξέ την,άλλαξέ την . Δεν είναι της μοδός!

Πόσα "ι" πρέπει να βγάλω ,μέχρι να πέσω σε ένα;

Πόσα "ω" πια να φωνάξω , μέχρι να μην ακούγεται τίποτα;

Λάθος το σύστημα,κι ας είναι ελληνικό.

Ας το γυρίσουμε στο αγγλικό,μήπως

κι έτσι ανεβάσουμε τη γλώσσα μας

στα όρη-α της επι/απο/παρα/κατα -τυχίας.

Κοίτα τι δυσ-τυχία !

Σε προσκυνώ γλώσσα.Κι εσένα γραφή

που από τα ιερογλυφικά μας έσωσες.

Σε προσκυνώ...

Μην τους παρεξηγείς...

Κατάλαβε άραγε κανείς πότε και πώς άρχισε ο θάνατός του;

 

Ζήσε κι εσύ μέχρι να βρεις τη μάνα σου,

Νεκρές κι οι δυο να κείτεστε 

μες στ' όνειρο του Ομήρου ....

[αισχυλος]

Και εγω θα συμφωνησω με Ειρηνη και Στιχοπλα.

Εχω διαιβασει και Βρετακο και μου αρεσει πολυ και Δημουλα βεβαιως αλλα και εγω τα ονομαζω κειμενα

τα οποια θα μπορουσαν να ειναι και αποσπασματα απο καποιο μεγαλυτερο εργο.

 

 

[αισχυλος]

και εμενα μου αρεσε πολυ η δημιουργια σου !!!!!!!!!!!!!

[Ειρήνη]

Mανουήλ όλα καλά!

Δεν ήθελα  με κανένα τρόπο να διαπληκτιστώ μαζί σου, αν αυτό εισέπραξες....!

Ας μείνει ο καθένας με την άποψή του!

Καλημέρα!

 

[Liontas]

Φίλε Manuel κατ' αρχάς μπράβο για το πολύ ωραίο και γλωσσικώς ευαίσθητο θέμα σου...

Συμφωνώ, και έχω να προσθέσω κάτι επιπλέον: την αξία του πολυτονικού - το οποίο είχα την τύχη να μάθω (παρ' όλο που όταν καταργήθηκε ήμουν ακόμα πολύ μικρός), υιοθέτησα και χρησιμοποιώ και σήμερα.

 

Σε ό,τι αφορά την ποίηση, θα συμφωνήσω κι εγώ με τις προεκτεθείσες απόψεις.

Σέβομαι την κάθε αποτύπωση των συναισθημάτων και των σκέψεων ενός ανθρώπου... Αυτός ο σεβασμός όμως δεν μπορεί να λειτουργεί ως "κολυμβήθρα του Σιλωάμ", ώστε να χαρακτηρίσω κάθε τέτοια αποτύπωση ως ποίηση.

Προσωπικά, για να θεωρήσω ένα γραπτό ως ποίημα, πρέπει να εμπεριέχει ομοιοκαταληξία και μέτρο - τουλάχιστον δε το δεύτερο. Διαφορετικά, δεν διαφέρει από τον πεζό λόγο.

Με θλίβει ιδιαίτερα μάλιστα και κάτι άλλο: το γεγονός ότι η "ελεύθερη" ποίηση όχι μόνο δείχνει να δεσπόζει (στα ποιητικά περιοδικά π.χ.), αλλά τείνει και να εξοβελίζει την παραδοσιακή έμμετρη! Όσον αφορά το γιατί συμβαίνει αυτό, έχω μια θεωρία αλλά δεν επιθυμώ να πλατειάσω. 

 

Όπως κι αν έχει, όσο ενδιαφέροντα κι αν είναι ορισμένα γραπτά σύγχρονης-ελεύθερης ποίησης, τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί (κατά τη γνώμη μου) με ένα κλασικό, ομοιοκατάληκτο δεκαπεντασύλλαβο - "απόγονο" του Ερωτόκριτου και της Ερωφίλης...

 

Φιλικά,

 

Νίκος - Liontas

[Manuel Adams]

Ειρήνη ,όχι..δεν είχα ούτε εγώ σκοπό να διαπληκτιστώ μαζί σου..και δεν το θεωρώ διαπληκτισμό,απλώς έκθεση κ διαφορά απόψεων..σεβαστά κι αποδεκτά τα γούστα του καθενός...δε μου πέφτει λόγος άλλωστε...απλώς εξέφρασα την άποψή μου-ίσως με λίγο υπερβάλλοντα ζήλο :))

 

Φίλε Λιόντα,σεβαστές φυσικά οι απόψεις καθενός κι οι δικές σου...απλώς για να πω και τις δικές μου κ να ολοκληρώσω..εμένα μου φαίνεται πια παρωχυμένος ,αλλά κ κουραστικός κ λίγο πιο ανάλαφρος ένας στίχος με ομοιοκαταληξίαα....βέβαια..υπάρχουν ποιητές που έχουν εκφραστεί άρτια κ πολύ ποιητικά (όπως εγώ ορίζω την ποίηση) με ομοιοκαταληξία κ μέτρο ..απλώς δεν ξέρω κατά πόσο είναι πια εφικτό αυτό στις μέρες μας.

Τέλος,προς εσένα,να πω απλώς εν είδει "συζήτησης" πως για το πολυτονικό σύστημα που ανέφερες..έχω διαφορετική άποψη.. (πάντα φιλικά το λέω)

[Liontas]

Φίλε Manuel, χωρίς να θέλω καθόλου να σε κολακεύσω, η διακριτική σου παρουσία και ο εξίσου διακριτικός ποιητικός και σχολιαστικός σου λόγος, σε καθιστούν στα μάτια μου ιδιαιτέρως συμπαθή. Εννοείται ότι συζητάμε φιλικά και ανταλλάσσουμε απόψεις... Στο κάτω-κάτω, ουαί κι αλίμονο αν όλοι συμφωνούσαμε με όλους, πάντοτε και στα πάντα! :-)

 

Στο διά ταύτα, τώρα: το θέμα της ποίησης, νομίζω πως το έχουμε εξαντλήσει. Αν και αμετανόητος εραστής της έμμετρης ποίησης, αναγνωρίζω ότι, σε τελική ανάλυση, το πώς γράφει κανείς ποίηση είναι θέμα προσωπικού γούστου. Από' κει και πέρα, το γιατί έχει επικρατήσει η ελεύθερη ποίηση είναι ένα ζήτημα μάλλον κοινωνιολογικό, που επιδέχεται πολλή συζήτηση.

 

Σε ό,τι αφορά το πολυτονικό... θα χαρώ να διαβάσω την τοποθέτηση επ' αυτού του ζητήματος τόσο τη δική σου όσο και των υπολοίπων φίλων της ποιητικής γωνιάς. 

Μια και είναι περί γλώσσας το θέμα σου, θα ήταν χρήσιμη η ανταλλαγή απόψεων και για το θέμα των τόνων - ένα θέμα που νομοθετικά (υποτίθεται ότι) έχει λήξει, ουσιαστικά όμως δεν έχει λήξει καθόλου.   

[Manuel Adams]

Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια κατ'αρχάς...είσαι αλήθεια από τους ανθρώπους που χαίρεται κανείς να συζητάαα...

για το πολυτονικό,λοιπόν,έχω αλλάξει γνωμές κατά καιρούς..αλλά νομίζω πια πως έχω κατασταλάξει ... περνώντας τα χρόνια στο σχολείο και μαθαίνοντας τα αρχαία (των οποίων και δηλώνω λάτρης) μου γεννήθηκε πολλές φορές η απορία "γιατί να καταργηθεί το πολυτονικό;αξίζει άραγε να το επαναφέρουμε;ποια ήταν η λειτουργία του;" ...έχοντας αυτό στο μυαλό μου,πάντα φρόντιζα να προσέχω όποτε κάποιος καθηγητής μου μιλούσαμε επί του θέματος για να δω κ να καταλάβω την πραγματική του αξία,τη σημασία του..το ίδιο ερώτημα με "βασανίζει" και κατά τα φοιτητικά μου χρόνια,όντας φοιτητής της ελληνικής φιλολογίας,και μέσα από τα βιβλία και τους καθηγητές μου μπόρεσα να βρω αυτό που έδωσε μέσα μου την καταληκτική για μένα απάντηση : το πολυτονικό (πέρα από την ξαφνική -εν μια νυκτί- κατάργησή του,πράγμα που δεν το κρίνω βέβαια ως σωστό) ήταν "εφεύρεση" των Αλεξανδρινών Φιλολόγων και στη συνέχεια των Βυζαντινών ,οι οποίοι ήθελαν να μάθουν κ να βλέπουν αποτυπωμένο στη γραφή τους ως ενθύμιση πώς πρόφεραν οι αρχαίοι τη γλώσσα τους...πώς προφέρονταν τα αρχαία ελληνικά.

Εφόσον λοιπόν κάτι τέτοιο δεν είχε ξεκινήσει από τους αρχαίους δεν συνδέει τόσο ισχυρός "ιστορικός κι εθνικός" δεσμός το πολυτονικό με τη γραφή μας (κατά την άποψή μου).Βέβαια δεσμός είναι κ το πέρασμα από τα Βυζαντινά στη νέα ελληνική,αυτό δεν το αρνείται κανείς.Αλλά εφόσον πια τα σημάδια αυτά δεν παίζουν κανένα ρόλο στην προφορά μας,στη γλώσσα (δεν προφέρουμε τη δασεία,δεν τονίζουμε κυματιστά όταν υπάρχει περισπωμένη κ.ά) ποιος ο λόγος να εξακολουθούν να υφίστανται,εφόσον η γλώσσα τείνει σε όλο κ απλούστερες δομές κ συστήματα???Δε θα μου άρεσε να χρησιμοποιήσω το επιχείρημα "τζάμπα να κουραζόμαστε? " (το λέω πολύ αυθόρμητα) ,αλλά εν μέρει το πιστεύω κι αυτό.

Εδώ όμως θα μπορούσε κάποιος να μου πει (κ μου το λέω κι εγώ ο ίδιος) :ωραία όλα αυτά,αλλά και τα τόσα "ι" που έχουμε εξυπηρετούν σε τίποτα??αλλιώς προφέρεις το ι,αλλιώς το η,ει,οι κ.λπ...???Άρα,με την ίδια λογική ας πέσουμε σε ένα "ι" (το γιώτα),σε ένα "ε" (το έψιλον),σε απλοποίηση των διπλών κ ό,τι άλλο συνεπάγεται...-Όχι.αυτό φυσικά και δεν το ενστερνίζομαι.Κι ο κύριος λόγος είναι γιατί διατηρούμε την ιστορική,κληρονομημένη μας ορθογραφία,προερχόμενη απευθείας από τους αρχαίους,που διατηρήθηκε ανά τους αιώνες...κ όχι ένα φτιαχτό σύστημα με καθαρά πρακτικό σκοπό.

Η κατεύθυνσή μου θα είναι μάλλον της κλασικής φιλολογίας,ωστόσο τίποτα δε με εμποδίζει να ταχθώ πλήρως με τις εξελίξεις της νέας ελληνικής και να τις υποστηρίξω με πάθος και αγάπη (από αυτή την άποψη με θεωρώ ακραιφνώς δημοτικιστή).Δεν υποστηρίζω το πολυτονικό,δεν δέχομαι πολλούς από τους τύπους της καθαρεύουσας (αν κ κάποιοι είναι ακόμη αποδεκτοί και απαραίτητοι-π.χ. λόγω,βάσει..) και προσπαθώ ό,τι κάνω,γράφω ή λέω να πληρεί (γιατί δε μου αρέσει το "πληροί" που εξακολουθεί να υπάρχει ) τους σύγχρονους κανόνες...Υπάρχουν τα αρχαία για όποιους θέλουν να γράψουν και να εξασκηθούν στο πολυτονικό,τα μαθαίνουμε στο σχολείο,διδάσκονται,υπάρχουν και κυκλοφορούν ακόμη -κι έτσι πρέπει- βιβλία για τα αρχαία.Αλλά η νέα θεωρώ ότι πρέπει να παραμείνει νέα..

Τέλος για να κλείσω (κ συγγνώμη που απεραντολόγησα,αλλά πάντα παρασύρομαι σε τέτοια θέματα) σε καμία περίπτωση δεν υποστηρίζω όμως νέες εκδόσεις που κυκλοφορούν παλαιότερων ποιητών κ πεζογράφων μας στο μονοτονικό.Θέλω να βλέπω τον Παπαδιαμάντη πολυτονικό,όπως έγραψε,τον Καβάφη πολυτονικό και τόσους άλλους..και φυσικά δέχομαι και θέλω να βλέπω πολυτονικούς πιο σύγχρονους λογοτέχνες που ήταν ήδη ξεκινημένοι στο πολυτονικό (ή έτσι έχουν μάθει να γράφουν),όπως είναι η Δημουλά.Ωστόσο,θεωρώ πως ένας νέος που τώρα ξεκινά είναι υποχρεωμένος να συμβιβαστεί με τους ισχύοντες κανόνες όποια κι αν είναι η προτίμησή του (αν κι εκεί δείχνω βέβαια ανοχή) ...

Αυτάαα...ελπίζω να μην κούρασαα  :))