Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Τέλος

Τις δυο δραχμές ψάχνω να βρω.

Ν αφήσω στον Βαρκάρη.

Σαν έρθει δίχως να τον δω.

Ταξίδι να με πάρει.

Στο πορτοφόλι μου κρατώ.

Στιγμές. Αγάπες. Δάκρυ.

Και όσο ζω παραπατώ.

Στης Άβυσσος την άκρη.

Ν αφήσω πίσω διάλεξα.

Καμένες πολεμίστρες.

Στα όνειρά μου άκουσα.

Πολύχρωμες ορχήστρες.

Κορμί μου κάστρο σε όρισα.

Ν αντέξεις ως το τέλος.

Τις δυο δραχμές μου χώρισα.

Μαύρο σαν θα ρθει Βέλος...

Προβολές: 29

Σχόλιο από τον/την dim mil στις 16 Μάιος 2011 στις 21:01: αγώνας, μάχη, μέχρι το τελευταίο απόθεμα δύναμης. Να μη βρει ο βαρκάρης τίποτε περισσότερο από την αξιοπρέπειά μας να καταβάλουμε μέχρι και τον τελευταίο μας ναύλο.

καλησπέρες...

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 16 Μάιος 2011 στις 21:13: Πολυ ωραιο!!!

καλησπερα

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 16 Μάιος 2011 στις 21:23: Κράτα για το τέλος ... που λέει και το τραγούδι!!

σοφή κι ωραία η δημιουργία σου

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 16 Μάιος 2011 στις 22:19: Το καλύτερο θα ήταν να μην μας έβρισκε ο...βαρκάρης.....

Πάρα πολύ ωραίο!!! Καταπληκτικό!!!

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 17 Μάιος 2011 στις 7:54: .

Πολύ ωραίο !!!!!!!!!!!!!

Θ` αράξω στον Αχέροντα
Εκεί να κάνω χάζι
Όσους την Αγάπη τους
Την έκαναν παζάρι.....

Την καλημέρα μου !