Της ψυχής μας το στέκι
Τη θλιβερή νυχτιά που πέρασε
Στο υγρό από το κλάμα χώμα
Ο νεκροθάφτης άσπλαχνα έθαψε
Του ονείρου μας το πτώμα.
Τα κοράκια αγριεμένα έκραζαν
Στο σκυθρωπό ουρανό πετώντας
Τα κυπαρίσσια δακρύβρεχτα
Αργοσάλευαν αποχαιρετώντας.
Τα καντήλια τριγύρω σβηστά
Καθώς του ανέμου ο στεναγμός
Λικνιζόταν ολοένα δυνατά
Κάτω απ’ του δρεπανιού το φως.
Και τα στεφάνια σιωπηλά
Σκορπάγανε γαρύφαλλα λευκά
Την ώρα που το μαύρο φέρετρο
Μπηγότανε στης γης τα σωθικά.
Σχόλιο
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος Φεβ 10, 2024. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος Φεβ 10, 2024. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2025 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά