Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ταντρικό Μύσος

Μνημείο λήθης αρχινώ και γέλωτα και πόνου,

να πάψει πια η φωνή κι η δύναμη του φθόνου.

Γλυκύς κι αναίτιος πόλεμος χτυπιέται σε βιβλίο,

κοίτα πώς καταντήσαμε Κατίνες κι οι δύο.

Ξιπάζονται ᾑ Γεωργοί και τρέχουν πάνω κάτου,

μα η δικιά μου η μορφή μειδίαμα θανάτου.

Αν είσαι εσύ από νησί,εγώ είμαι από τον Άδη

κι όλη την κολυμβήθρα της χτυπώ μ'ένα μου χάδι.

Αναίσθητη με κοίταξες,πέτρα ευθύς μπροστά μου

είπες πως δεν αντέχεις πια,να χάσω τη μιλιά μου.

Σκιές και φίδια τριγυρνούν γύρω μου κάθε μέρα,

αρκεί που τα φαντάσματα τραβιούνται εκεί πέρα.

Νύκτα βαθειά 'γω κλάφτηκα στους δρόμους για όλα εκείνα

φιλίες ξένες άρπαξα στης μοναξιάς την πείνα.

Λύπη για άνοιγμα βαθύ σε θέματα μεγάλα

για όρια τάχα μου μιλάς,να πάω στην κρεμάλα.

Τώρα οι τυπικότητες σε νοιάξανε να 'ρθούνε

οι χαιρετούρες,οι αγκαλιές που οι Εύζωνες θα πούνε.

Νικήθηκα,δε θ'αρνηθώ,από μικρότερό μου

μα βάραθρα θα τσακιστούν σαν έχω εσέ εχθρό μου.

Ο κόσμος γύρω δε γυρνά και πίσω μου κι εμπρός μου

μα μόνο όσοι αγαπώ εδρεύουνε εντός μου !

Φιλίες άλλες δε ζητώ,σωθήκανε οι λέξεις

στις 4 τις εποχές εδώ,μαζί μου δε θα παίξεις.

Και τώρα πια σε χαιρετώ,έξω ευθύς σε βγάζω

με μια φωνή,με μια ψυχή γλυκιά ξαναφωνάζω :

"Τι χαζοπούλια,Θεέ μου...-κοπίασε η τόση ευγλωττία ... "

Προβολές: 138

Σχόλιο από τον/την Manuel Adams στις 28 Απρίλιος 2011 στις 3:38: Το ποίημα είναι σατιρικό,προσωπικό κι απευθύνεται κάπου συγκεκριμένα...παράκληση να μη ληφθεί ως ενδεικτικός τρόπος γραφής μου,παρά μόνο ως ένα παιχνίδι ψυχικής ανάγκης και λυτρωμού...

Σχόλιο από τον/την Liontas στις 28 Απρίλιος 2011 στις 4:45: Αν και το νόημα είναι μάλλον σκοτεινό, το ποίημά σου, αγαπητέ φίλε, δείχνει ότι έχεις καλή ευχέρεια στην τήρηση της ομοιοκαταληξίας και του μέτρου.

Κατά τ' άλλα, κάθε ποίημα είναι ένα παιχνίδι ψυχικής ανάγκης και λυτρωμού - κάτι που είναι απολύτως φυσιολογικό και θεμιτό.

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 28 Απρίλιος 2011 στις 6:18: Καλοοο!!!

καλημερα

Σχόλιο από τον/την Manuel Adams στις 28 Απρίλιος 2011 στις 13:24: το νόημα ναι είναι σκοτεινό,κάθε λέξη συμβολική κ επίτηδες τοποθετημένη ή γραμμένη έτσι..

ωστόσο,σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια...

καλή σας μέρα... :)

Σχόλιο από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 28 Απρίλιος 2011 στις 15:55: Πολύ Καλό ..........!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Καλό Απόγευμα !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την diji grampsas στις 28 Απρίλιος 2011 στις 19:42: πολύ ωραίο...

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 29 Απρίλιος 2011 στις 1:07: Για όποιο λόγο και να το έγραψες, σε μένα άρεσε πάρα πολύ!!!!!

Σχόλιο από τον/την Manuel Adams στις 29 Απρίλιος 2011 στις 3:11: να στε καλά όλοι !!! εκπλήσσομαι...πάντως δεν είναι η ποίηση που με εκφράζει η παραπάνω...καθαρά για σατιρικούς λόγους έγινε...όπως και να χει ευχαριστώ !! :)

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 29 Απρίλιος 2011 στις 13:53: πολλές φορές η αλήθεια όσο πικρή και να είναι πρέπει να λέγετε,

για να ταρακουνήσει τον άλλο, αρκεί να γίνετε για καλό.

Σχόλιο από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος στις 6 Μάιος 2011 στις 22:50: Γλυκύς κι αναίτιος πόλεμος χτυπιέται σε βιβλίο,

κοίτα πώς καταντήσαμε Κατίνες κι οι δύο.

Ξιπάζονται ᾑ Γεωργοί και τρέχουν πάνω κάτου,

μα η δικιά μου η μορφή μειδίαμα θανάτου.

Πολύ καλό....