Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Σβηστά κεριά …

Άναψα του μυαλού μου τα σβηστά κεριά
δειλά προχώρησα στα κρύα σκαλοπάτια ,
φωνές τριγύρω μου ... στοιχειά κι αερικά ...
καρφιά στην πλάτη μου δέκα χιλιάδες μάτια .

Ποιός είμαι άραγε τον ίσκιο μου ρωτώ
καμμιά απάντηση το ξέρω δεν υπάρχει ,
ψίθυρος έγινα ... γυμνός ακροβατώ ...
ήρωα τέλος το κορμί μου θέλει νάχει .

Άχραντο φως και μυστικά πρωτόκολλα
ο χρόνος δικαστής το χθες με κατακρίνει ,
πύρινα δάκρυα που τέμνουν τις στιγμές ...
αναρωτιέμαι από μένα τι θα μείνει ...

Καράβι φάντασμα , στα βράχια τσακισμένο
κλάψε καρδιά μου σιωπηλά και παραδόσου
σπονδή στο αύριο το διχασμένο τώρα
γδάρε τις σάρκες σου ... δοξάσου ... εξιλεώσου !!!

* * *

09 Ιουνίου 2009 ... ταξιδεύοντας προς Βραζιλία

Προβολές: 24

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 1 μέλος

Σχόλιο από τον/την Έρως στο Κουρμπέτι στις 20 Αύγουστος 2009 στις 16:05: Καράβι φάντασμα , στα βράχια τσακισμένο
κλάψε καρδιά μου σιωπηλά και παραδόσου
σπονδή στο αύριο το διχασμένο τώρα
γδάρε τις σάρκες σου ... δοξάσου ... εξιλεώσου !!!
Η άλλη όψη της Ταξιδιάρικης Μοναξιάς σου, Καπετάνιε μου!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Gavri Irene / Γάβρη Ειρήνη στις 20 Αύγουστος 2009 στις 16:08: δοξάσου ... εξιλεώσου !!!
Καλησπέρα Γιάννη, δοξάσου ... εξιλεώσου γράφοντας! ΤΕΛΕΙΟ!