Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Στο μικρό σου το Αντάρτικο......ΚΛΕΑΡΧΟΣ....

Στο μικρό σου το Αντάρτικο

Σαν βλέπεις πουλιά ξαφνικά δραπετεύουν
Θυμάσαι και σκέφτεσαι μίλια μακριά

Σαν πάγος γλιστράς στο κορμί σου για πάντα
Μετά από μια έντονη έλξη κακιά

Δεν είναι άνοιξη δεν είναι χειμώνας
Δεν είναι θάλασσα δεν είναι βουνά
Τα μονοπάτια οδηγούνε σε δρόμο
Κι η φυλακή οδηγεί στη σιωπή
Να είσαι εδώ στο μικρό σου το Αντάρτικο
Να είσαι εκεί στη μικρή σου την αυλή

Σαν τρέχεις στους κάμπους που έχεις ανάγκη
Λυπάσαι που στέκεσαι μ’ελπίδα καμιά

Σαν λάθος υπάρχεις και ζεις κι αγριεύεις
Και λιώνεις σαν σίδερο που ζει στη φωτιά

Δεν είναι άνοιξη δεν είναι χειμώνας
Δεν είναι θάλασσα δεν είναι βουνά
Τα μονοπάτια οδηγούνε σε δρόμο
Κι η φυλακή οδηγεί στη σιωπή
Να είσαι εδώ στο μικρό σου το Αντάρτικο
Να είσαι εκεί στη μικρή σου την αυλή

Προβολές: 34

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την M alive s στις 22 Ιανουάριος 2010 στις 15:17: Συνύπαρξη πόθων και διαπιστώσεων,
που παρουσία ασύχαστη,αναζητούν.

Σχόλιο από τον/την ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΠΑΚΑΛΗ στις 28 Μάρτιος 2012 στις 22:59: !!!!!!!!!!!!!!!!!!! υ π ο κ λ ε ί ν ο μ α ι !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!..