Στο μικρό σου το Αντάρτικο......ΚΛΕΑΡΧΟΣ....

[ΚΛΕΑΡΧΟΣ]

Στο μικρό σου το Αντάρτικο


Σαν βλέπεις πουλιά ξαφνικά δραπετεύουν
Θυμάσαι και σκέφτεσαι μίλια μακριά

Σαν πάγος γλιστράς στο κορμί σου για πάντα
Μετά από μια έντονη έλξη κακιά

Δεν είναι άνοιξη δεν είναι χειμώνας
Δεν είναι θάλασσα δεν είναι βουνά
Τα μονοπάτια οδηγούνε σε δρόμο
Κι η φυλακή οδηγεί στη σιωπή
Να είσαι εδώ στο μικρό σου το Αντάρτικο
Να είσαι εκεί στη μικρή σου την αυλή

Σαν τρέχεις στους κάμπους που έχεις ανάγκη
Λυπάσαι που στέκεσαι μ’ελπίδα καμιά

Σαν λάθος υπάρχεις και ζεις κι αγριεύεις
Και λιώνεις σαν σίδερο που ζει στη φωτιά

Δεν είναι άνοιξη δεν είναι χειμώνας
Δεν είναι θάλασσα δεν είναι βουνά
Τα μονοπάτια οδηγούνε σε δρόμο
Κι η φυλακή οδηγεί στη σιωπή
Να είσαι εδώ στο μικρό σου το Αντάρτικο
Να είσαι εκεί στη μικρή σου την αυλή

[M alive s]

Συνύπαρξη πόθων και διαπιστώσεων,
που παρουσία ασύχαστη,αναζητούν.

[ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΠΑΚΑΛΗ]

!!!!!!!!!!!!!!!!!!! υ π ο κ λ ε ί ν ο μ α ι !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!..