Στιχους περιωπης

[αισχυλος]

Εγω δεν ειμαι ποιητης
και το μελανι λεν’χαλαω
δεν γραφω στιχους περιωπης
μα με τους στιχους μου γελαω.

Σατιρες καθε στιγμης
με στιχους ισως παραπονου
σε εναν κοσμο παρακμης
να σατιριζω τα ‘’εγω μου.’’

Κρατα μελανι μου γερα
μην μου τελειωνεις, οχι ακομα,
ταξιδια κανω νοερα
κι αλλαζω σωμα.

Εγω δεν ειμαι ποιητης
μα, με τους στιχους μου πεταω
ισως δεν ειναι περιωπης
μα ομως γελαω.

[Χωρολάτρης]

Το "περιωπής " είναι μια κουβέντα αμόρφωτη Σπήλιε μπρος στην σοφία ενός σαρκασμού που ενίοτε παίρνει και τα χαρακτηριστικά μιας "αυτοσαρκαζόμενης "ποίησης όπως συμβαίνει και στην περιπτωσή σου..
Το πηγαίο και το ειλικρινές είναι το παν..τα υπόλοιπα ας περιμενουν..