Star

[Eλισαβετ]

Τα νύχια της μαύρα, σαν ροκ-star,

Πουκαμίσα, αντρική-λευκή, σαν πόρνο-star,

κόκκινο κραγιόν, σαν movie-star.

'Ολα σε μια σκήνή,

εκεί είδε την ζωή , σαν guest-star,

σε ρόλους,

μονολόγους,

διαλόγους,

παραλόγους,

επιλόγους.

Σε μια σκηνή ακροβατεί

θέαμα του κόσμου τούτου,

δεν υπνοβατεί.

Κόκκινες κουρτίνες

της ψυχής κατίνες,

φώτα,

 αναβοσβήνουν,

για να μην χαθούν τα δικά της

χνώτα.

Σκηνικά φτιαγμένα,

καταλλήλως τοποθετημένα,

αναρωτήθηκε και εκέινη

τι είναι αλήθεια

και ποιο το ψέμα;

τι είναι θεάτρο

και ποιο το θέμα;

Στο καθρέφτη όπως καθόταν,

πούδρα έβαζε και σκεφτόταν ...

μια μπαλαρίνα με πούεντ, αυτό ευχόταν

τα παρακήνια όμως σαν κωλό-μπαρα φαινόνταν,

και ας μην το παραδεχόταν η μικρή μας star,

το φόντο θύμιζε φτηνιάρικα μπαρ.

Ξαφνικά!

Ο φακός την κεντρίζει,

το θέατρο σιγά-σιγα γεμίζει,

αντί για πουέντ, με γόβες τρυγυρίζει,

στον ρόλο αυτόν έμαθε να σαπίζει,

μονόλογος,

που καρδιές ραγίζει,

απαγγέλει,

και τα βλέμματα αιχμαλωτίζει,

καθώς ξεγυμνώνεται,

το σώμα της στο ρυθμό λυκνίζει.

Όμως, τα απομεινάρια της,

ξέρει

χρόνια τώρα να τα φυλακίζει,

και όταν το χειροκρότημα

που την πνίγει, αρχίζει,

που και που τα κρυστάλλινα δάκρυα

που με βία εμποδίζει,

γλιστράνε

γιατί στο δικό της μυαλό άλλα περνάνε,

εκείνη της πουέντ μονάχα βλέπει,

και με μια πιρουέτα, δυνατή,

λυγίζει και πάλι πέφτει...

 

 

[Κατερίνα]

ολοζώντανο Ελισάβετ!