Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

ΣΗΜΑΔΙ ΕΛΠΙΔΑΣ ( ΑΠΟ ΤΗΝ 4Η ΣΥΛΛΟΓΗ)

Μονολογούσα τ’ όνομά σου μες τους δρόμους

υπνωτισμένος σαν σε όνειρο βαθύ

κι ένοιωσα σαν φτερά να ‘χω στους ώμους

και σαν της δόξας να κρατούσα το σπαθί.

Ρεφ.

Το βλέμμα σου γλυκό και τρυφερό

ακόμα μέσα στο μυαλό μου φτερουγίζει

και η ανάσα σου ακόμα στο λαιμό

νοιώθω καυτή και μυρωμένη να μ’ αγγίζει.

./././././

Απελπισμένα ψάχνω μέσα στο σκοτάδι

τη σιλουέτα σου να δω και να πειστώ

αληθινά αν έζησα αυτό το βράδυ

ή ήταν όνειρο της νύχτας και πλαστό.

Ρεφ.

Το βλέμμα σου γλυκό και τρυφερό

ακόμα μέσα στο μυαλό μου φτερουγίζει

και η ανάσα σου ακόμα στο λαιμό

νοιώθω καυτή και μυρωμένη να μ’ αγγίζει.

./././././

Κι αν δεν σε δω να τρέχεις μέσα στο σκοτάδι

στην αγκαλιά μου για να μπείς και να κρυφτείς

στο φως του ήλιου θα προσμένω το σημάδι

πως θα ξανάρθεις στο πλευρό μου να σταθείς.

Ρεφ.

Το βλέμμα σου γλυκό και τρυφερό

ακόμα μέσα στο μυαλό μου φτερουγίζει

και η ανάσα σου ακόμα στο λαιμό

νοιώθω καυτή και μυρωμένη να μ’ αγγίζει.

Προβολές: 27

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 11 Φεβρουάριος 2010 στις 1:15: φλογερό Γιάννη κι όμορφο!!!

Σχόλιο από τον/την γκατλούλα στις 11 Φεβρουάριος 2010 στις 12:41: Ax ο έρως Αρχιστράτηγέ μου

Σχόλιο από τον/την M alive s στις 11 Φεβρουάριος 2010 στις 18:00: Ενάντια σε σκιές και σιωπές.
Έναστρη ελπίδα,προσδιορίζει και χαραχτηρίζει,τον πόθο.