Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Περαστική αγάπη

Ξέρω ότι θα μου φύγεις κι' η καρδιά θα μείνει μόνη,
η δική σου η αγάπη μπόρα ήταν και τελειώνει.
Ξέρω γρήγορα θα σβήσει μόνος θα βρεθώ το βράδυ,
σαν καντήλι τρεμοσβήνει που του σώνεται το λάδι.

(Θεέ μου δώσε μου κουράγιο να αντέξω,
όταν θα φύγει μακριά ξοπίσω της μη τρέξω.) δις αντ.

Ξέρω πάλι ότι θα τρέξει απ' τα μάτια μου το δάκρυ,
ξέρω πως για σένα είμαι μια περαστική αγάπη.
Ξέρω ότι θα πονέσω όταν φύγεις και σε χάσω,
μα δεν ξέρω αν μπορέσω την μορφή σου να ξεχάσω.

(Θεέ μου ...... μη τρέξω.) δις

Ντυμένο και με μουσική

Προβολές: 16

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 25 Νοέμβριος 2008 στις 21:31: "σαν καντήλι τρεμοσβήνει που του σώνεται το λάδι."

Πάρα πολύ όμορφο!!!!!
Γεια σου Γιάννη!

Σχόλιο από τον/την ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ στις 26 Νοέμβριος 2008 στις 11:45: μα δεν ξέρω αν μπορέσω την μορφή σου να ξεχάσω.
πόναει πολύ
πιστεψέ με Γιάννη
την καλημέρα μου!!

Σχόλιο από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος στις 26 Νοέμβριος 2008 στις 13:52: (Θεέ μου δώσε μου κουράγιο να αντέξω,
όταν θα φύγει μακριά ξοπίσω της μη τρέξω.) δις αντ.

ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ...