Ο πρώτος μου μπάλος

[Γιάννης Πρεβενιός]

Μία ψάθινη καρέκλα που είδα στο Μοναστηράκι,
όλες ξύπνησε τις μνήμες, τότε που ήμουνα παιδάκι.

Στο στενάχωρο μπαλκόνι η καρέκλα, το τραπέζι,
κι ένας δίσκος γραμμοφώνου Κονιτόπουλο να παίζει.

Στο μπαλκόνι με τη θέα του Αιγαίου τα καίκια,
κι η Μαριώ να καμαρώνει τα καινούργια σκουλαρίκια.

Κι όταν έπεφτε η νύχτα τραγούδουσε το τριζόνι,
το βιολί με στο σοκάκι άρχιζε να βαλαντώνει.

Κι απ' τις ξύλινες τις πόρτες έβγαιναν τα κοπελούδια,
κι άρχιζαν να ξεφαντώνουν με χορούς και με τραγούδια.

Εϊμαστε όλοι πιτσιρίκια στα σοκάκια τ' Απολλώνου,
αναμνήσεις που δεν σβήνουν με το πέρασμα του χρόνου.

Και μια νύχτα με φεγγάρι έγινε κάτι μεγάλο!
τη Μαριώ πήρα απ' το χέρι και χορέψαμ' ένα μπάλο.

[Γιάννης Πρεβενιός]

Καλησπέρα σε όλους.

Ο Απόλλωνας είναι ένα ψαροχώρι της Νάξου.

Τις θύμησες μου ξύπνησε και τους έκανα στίχους
το αριστούργημα της Κατερίνα "Ψάθινη καρέκλα μπλε"
Κατερίνα σε ευχαριστώ

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιος ο μπαλος σου!!!!
καλησπερα

[Ειρήνη]

Ένα καφάσι μπύρες για το Γιάννη!
Στην υγειά μας!
Πρώτος ο μπάλος σου!!!!!!!!!!!!

[ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ]

Πνοές καλοκαιριού, αυρες θαλασσινές νησιώτικα γλέντια και αγνοί έρωτες ξεπήδησαν απ` το ποιημά σου φίλε Γιάννη!!