Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Αντιπολεμικό τοπίο

εν καιρώ πολέμου

νύχτωσε η πληγωμένη πόλη

και τα παιδιά μεγάλωναν στους

δρόμους μόνα

ψηλαφώντας το σκοτάδι

και ήταν όλα γυμνά και τόσο σιωπηλά

που έκλαιγαν

ακολουθώντας τα σημάδια

των μεγάλων

ύστερα πετροβολούσαν όλη νύχτα

να σβήσουν την φλόγα

στα όνειρα τους
κάτω από γυάλινους γκρεμούς

στα υπόγεια

κλαίγανε από το κρύο οι μεγάλοι

η σελήνη το ήξερε

μα έμπαινε στα σπίτια

από παντού

με βάναυση γλυκύτητα

φορώντας αλυσίδες

άδειασε το χωριό σιγά σιγά

τα παράθυρα έλειωσαν
σκύβοντας να προσκυνήσουν τα μέσα τους σκοτάδια

έμειναν μόνο κάτι άγρια λιθάρια

να σημαδεύουν τους άδειους ουρανούς

σκιαζόταν κρύωνε στους δρόμους μόνος

στο σκοτάδι

έμειναν μόνο κάποια φώτα πιο πέρα στα άγρια

βουνά

μυστήριο τόσο μεγάλη

η απόσταση αφανέρωτη
μπροστά μου

Προβολές: 65

Σχόλιο από τον/την Ιωαννης στις 22 Μάιος 2019 στις 20:21: αφορμή για αυτήν την δημοσίευση ήταν οι ξενοφοβικές δηλώσεις νεόκοπων πολιτικών

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 23 Μάιος 2019 στις 0:50: https://youtu.be/aIH4hYYL-dg

καλημέρα φιλειρηνιστή ποιητή

και ευχαριστώ φίλε Ιωάννη για την πίστη στα γραπτά μου.

Σχόλιο από τον/την Χαράλαμπος Γιαλαμάς στις 23 Μάιος 2019 στις 7:56: Γιάννη έντονα αναπτύσσεται μέσα σου το στοιχείο της δικαιοσύνης κ της αλληλεγγύης που βάναυσα καταπατειται στις μέρες μας. Ποιητικά μέ ταξιδεύει στην εποχή των χιππυς αλλά κ σέ στιχάκια του Ντύλαν κ ακόμα του Σιδηρόπουλου . Μπράβο σου

Σχόλιο από τον/την ΠΕΤΡΟΣ ΛΕΜΠΙΔΑΡΑΣ στις 27 Μάιος 2019 στις 12:19: Συμβαδίζω στα χνάρια αληθοφανώς των συλλογισμένων στοχασμών σου και ανοίγω τον ουρανό των δικών σου

προσφεγγομένων ευλογημένων δρόμων σου ! ! !